Όσο έντονο κι αν είναι το φλερτ μεταξύ ανήσυχων εκφραστικά πνευμάτων, όσο βαθιά κι αν μοιάζει η λαγνεία για το ηχητικό σώμα του φίλου μουσικού, η ένωση δύο τέτοιων σε ένα κοινό project απαιτεί αμοιβαίους συμβιβασμούς και ευεργετικές υποχωρήσεις. Η πολυετής, φανερή εκδήλωση καλλιτεχνικής αλληλοεκτίμησης μεταξύ του Mark Kozelek των Sun Kil Moon και του Justin Broadrick των Jesu μετρά πολλά επεισόδια –με πιο φλογερά αυτά της κυκλοφορίας του EP Opiate Sun των δεύτερων μέσω της προσωπικής δισκογραφικής του Kozelek, Caldo Verde, αλλά και από την ευθεία αναφορά του Broadrick στο "Possum", εναρκτήριο κομμάτι του τελευταίου Sun Kil Moon δίσκου, Universal Themes.
Στο ομότιτλο ντεμπούτο αυτής της φαινομενικά αταίριαστης σύμπραξης, όλα μοιάζουν ανέγγιχτα στον προσωπικό κόσμο του καθενός: η εύθραυστη, στιχοκεντρική τραγουδοποιία του Kozelek είναι εδώ, ο νεφελώδης, διατρητικός θόρυβος των Jesu επίσης. Κι όμως! Αντί για ένα μονόπλανο, ξέχωρο βούτηγμα στην παράνοια του καθενός, αγναντεύουμε εδώ ένα πανοραμικό πλάνο της προσπάθειάς τους να εντοπίσουν τα φρέσκα ηχητικά ίχνη που αφήνει πίσω ο συνοδοιπόρος.
Στην πράξη, κάτι τέτοιο σημαίνει πως το άλμπουμ χωρίζεται σε δύο ομάδες τραγουδιών: σ' αυτήν όπου ο Kozelek σαγηνεύεται από τις δυνατότητες του ευρύχωρου, μονολιθικού ροκ στο οποίο τον μυεί ο Broadrick, και σ' αυτήν που κάνει ακριβώς ό,τι θα έκανε και στους προσωπικούς του δίσκους, με τη διαφορά ότι τα βατ στους ενισχυτές έχουν αυξηθεί και η ατμόσφαιρα έχει θολώσει από υγρά synths και διχοτομημένα κιθαριστικά εφέ.
Στην πρώτη περίπτωση ανήκουν τα 3 εναρκτήρια κομμάτια, μαζί με το “Sally”. Εδώ ο Kozelek βγαίνει πρόθυμα από τη ζώνη ασφαλείας του και από τα ερμηνευτικά μοτίβα στα οποία μας έχει συνηθίσει: ανεβάζει τα ντεσιμπέλ, φωνάζει με παράπονο, μουγκρίζει ρυθμικά την τρυφερότητά του και αφήνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον συναισθηματικά ηλεκτρισμένο θόρυβο που βρίθει στους δίσκους των Jesu. Ως σπουδαιότερη στιγμή αυτής της συστάδας κομματιών ηχεί το “Song Of Shadows”: τα «επίμονα», κλιμακωτά synths του Broadrick δημιουργούν μία ομιχλώδη, επική ατμόσφαιρα και κρατούν στις πλάτες τους το πρώτο πραγματικό συνειδησιακό παραλήρημα του Kozelek («Without you in my life, I’d be an empty old man»). Αλλά περισσότερο λειτουργεί ως πύλη για όσα θα ακολουθήσουν.
Αναπόφευκτα και καλοδεχούμενα, οι στίχοι της εκκεντρικής, αλλοπρόσαλλης περσόνας, αποτελούν το κεντρικό σημείο αναφοράς στη δεύτερη δεξαμενή συνθέσεων. Αυτή τη φορά μοιάζουν ως προσεχτικά αποκομμένες σελίδες από το προσωπικό σημειωματάριο του Kozelek, με τίτλο Εγώ και ο Θάνατος γύρω μου. Έτσι, το στιχουργικό μοτίβο της θνησιμότητας κυριαρχεί και παίρνει πολλές μορφές: από ένα τραγούδι που έχει βγει κατευθείαν από το Benji και αναφέρεται στις συσχετίσεις στο μυαλό του Kozelek αναφορικά με τον θάνατο του Chris Squire των Yes από λευχαιμία (“Fragile”), μέχρι μία καρτ-ποστάλ ευγνωμοσύνης για το γεγονός ότι ζουν και οι δύο γονείς του ( “Father’s Day”)· και από έναν οδυνηρό, ambient σπαραγμό συμπόνιας προς τους γονείς που έχουν χάσει τα παιδιά τους –ανάμεσά τους οι Nick Cave, Mike Tyson και η συγγραφέας Danielle Steel (“Exodus”)– σε δύο αναγνώσεις γραμμάτων θαυμαστών, τα οποία μοιάζουν ως εμβόλια τόνωσης της αυτοπεποίθησής του, μα και ως αναγκαίες αυτο-επιβεβαιώσεις της ύπαρξης και της υστεροφημίας του (“Last Night I Rocked Τhe Room Like Elvis Αnd Had Them Laughing Like Richard Pryor” και “America’s Most Wanted Mark Kozelek and John Dillinger”).
Τελικά, απ’ όσους ανθρώπους εκτιμά ο Kozelek (είναι γενικά καλό να σε εκτιμά, διαφορετικά μπορεί να βρεθείς στη θέση του Adam Granduciel) και ζήτησε να συμμετέχουν στον δίσκο –τoν Will Oldham ή μέλη των Low, των Slowdive και των Modest Mouse– δεν μένουν ιδιαίτερα ίχνη: το τελικό αποτύπωμα έχει σχεδόν ολοκληρωτικά τη δικιά του υπογραφή. Κι αν αυτή μοιάζει με μία πρόσκληση συντροφικού θρήνου και όχι με έναν αλαζονικό, υπαρξιακό μονόλογο, οφείλεται στο ηλεκτροφόρο τείχος θορύβου που δημιούργησε ο Broadrick, ταρακουνώντας και αφυπνίζοντας τον συνεργάτη του. Ο τελευταίος μπορεί να είναι ο πρωταγωνιστής της παράστασης, αλλά είναι ο πρώτος που φροντίζει να ρίχνει τους προβολείς ακριβώς στα σωστά σημεία, για να αναδείξει τις πιο αθέριστες πλαγιές του ψυχικού κόσμου ενός εκ των πιο συναρπαστικών συνθετών των καιρών μας.
{youtube}4e1t3jUXmQQ{/youtube}
