Η μουσική του King Dude (T.J. Cowjill) λειτουργεί υπόγεια, χωρίς κρεσέντο, για όσους τουλάχιστον ακόμα κρυφο-πωρώνονται με θέματα όπως η αιώνια μάχη μεταξύ του καλού και του κακού, ή για όσους ψιλο-γοητεύονται από τον παγανισμό και την ελαφρώς «σκοτεινή πλευρά».
Ένα ευχάριστο διάλειμμα από την ενήλικη καθημερινότητα, μια αφορμή για επιστροφή στα μαύρα μπλουζάκια και στην ταβανοθεραπεία, όλα είναι προδιαγεγραμμένα και μάταια: η θρησκεία δεν είναι καν το όπιο του λαού, αλλά ο μοχλός του Θεού και των παπάδων για τον έλεγχο πάνω στην ανθρωπότητα –και η μόνη αντίδραση στο ποταπό αυτό σχέδιο είναι το «άλλο» στρατόπεδο. Εκεί όπου η ανθρώπινη φύση αυτονομείται και επιλέγει θανατερά σκηνικά ως την έσχατη πράξη αντίστασης της ύπαρξης απέναντι στον έλεγχο…
Φέτος λοιπόν ο King Dude βγάζει το Burning Daylight, άλμπουμ το οποίο βουτάει στις ατμόσφαιρες των Death In June, αλλά με ένα μείγμα πειραγμένων μπλουζ και κάντρι περασμάτων, πατώντας πάνω στην ευρωπαϊκή μουσική παράδοση που γέννησε τη dark folk. Μπόλικα κρουστά, άλλοτε πένθιμα και άλλοτε σε ρυθμό παγανιστικού παραληρήματος, κιθάρες ηλεκτρικές και ακουστικές που μπλέκονται σε έναν νοσηρό χορό, ηλεκτρονικές ανατριχιαστικές παρεμβολές τύπου Burzum (στο πιο ελαφρύ), παραμόρφωση και τέρμα το reverb, λίγα χορωδιακά φωνητικά και ο αέρας να λυσσομανάει σε μια κοιλάδα του θανάτου δονούμενη από πιασάρικες μελωδίες. Η βαρύτονη φωνή του Dude ισορροπεί με μαεστρία ανάμεσα στη σκοτεινή ποπ πλευρά του Lee Hazelwood και στον μαυροφορεμένο Johnny Cash, όπως τον έστησε ο Rick Rubin. Μια φωνή που άλλοτε τραγουδάει στα όρια της απαγγελίας και άλλοτε ψιθυρίζει σε σκληρά ambient τοπία, καθώς τραβάει τα φωνήεντα μέχρι να σβήσει.
Ο T.J. Cowjill ξέρει να παίζει σωστά αυτό το παιχνίδι καλού/κακού, δεν είναι και χθεσινός (όπως λέει και η γνωστή διαφήμιση). Έτσι, πέρα από τη σόλο πορεία του και τη θητεία του στους Book Of Black Earth, έχει στήσει και μια ολόκληρη επιχείρηση: Το label Actual Pain όπου οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αγοράσουν ρούχα, παπούτσια, κοσμήματα και διάφορα αξεσουάρ. «Το Actual Pain είναι ένας μοναχικός λύκος στον κόσμο των προβάτων και συνδέεται με δεσμούς αίματος με τη λατρεία των ξεχασμένων λαϊκών παραδόσεων», αναφέρει ο ιστότοπος του Πραγματικού Πόνου.
Το Burning Daylight απευθύνεται λοιπόν κυρίως σε αυτό το κοινό, που θα επισκεφθεί το site για να αγοράσει τα «διαβολικά σημάδια» του τραγουδοποιού. Εκτός από τα 15χρονα και εκείνους που αρνούνται πεισματικά να αφήσουν την εφηβεία αν και έχουν κλείσει τα 40, μεμονωμένα τραγούδια του δίσκου μπορούν να διεισδύσουν και σε ένα κοινό πιο ευρύ, το οποίο πάντως ίσως σταθεί μα δεν θα μείνει για πολύ: οι περισσότεροι θα τα ακούσουν μια φορά και μετά θα θυμηθούν τους Death In June ή τις ηχογραφήσεις του Cash στην American Recordings. Και, μοιραία, θα υποκύψουν.
{youtube}BiSnI8vyxx0{/youtube}
