Κάθε νέα έκδοση δίσκου που φέρει το όνομα του Bill Laswell έχει τη δική της ιδιοτυπία και δημοσιότητα. Και μείζονα ρόλο σ' αυτό παίζει το ότι πρόκειται για έναν από τους δημιουργικότερους μουσικούς και παραγωγούς της δεκαετίας του 1990. Εντούτοις, η καινούργια του δουλειά αντιμετωπίζεται από τον ίδιο – τόσο στις δηλώσεις του, όσο και στο ίδιο το επίπεδο του παιξίματος και τελικά στην παράδοση του ήχου προς τους ακροατές– με μια απίστευτη απλότητα.
Στο Means Of Deliverance ο Bill Laswell επιδράμει στο άταστο, ακουστικό και νεόκοπο μπάσο της Warwick (για την ακρίβεια στο μοντέλο Alien) και απλώνει μελωδία. Στην περίπτωση λοιπόν που κάποιος περίμενε να ξεχύνεται μια πολυρυθμική μηχανή –εξ αιτίας της γνωστής εμπλοκής του Laswell με την αφρικανική μουσική σε παραγωγές και σε προσωπικά άλμπουμ– εδώ θα βρεθεί μπροστά σε έναν δίσκο γεμάτο χαλαρότητα, ο οποίος συνειδητά απομακρύνει τον δημιουργό του από τον ήχο των μητροπόλεων, «παραδοσιακό» τοπίο στις μέχρι τώρα καταθέσεις του. Όπως εξήγησε και σε συνεντεύξεις του ο πρωτοκλασάτος μουσικός, χρησιμοποίησε εδώ το μπάσο όχι με διάθεση συνθετικής πρωτοπορίας μα περισσότερο προς τιμήν της μουσικής την οποία είχε στα αυτιά όταν μεγάλωνε στο Κεντάκι (όπου και γεννήθηκε).
Ο Laswell απλώνει τον ήχο του όχι με σολιστική τεχνοτροπία, μα με μια οργανοταξία που σκοπό έχει τη δημιουργία στρώσεων. Σε κάποιες μάλιστα στιγμές χρησιμοποιεί και e-bow (ηλεκτρονικό δοξάρι το οποίο ενισχύει συχνότητες μέσω της ταλάντωσης των χορδών) για να επιτείνει την παραπάνω πρόθεσή του. Μη φανταστείτε όμως ότι θα ακούσετε πολλαπλά στρώματα ήχου: η μίξη του δίσκου πρέπει να ήταν μια σχετικά απλή υπόθεση, μιας και γίνεται φανερό ότι η προσοχή δόθηκε στο διάστημα που καταλαμβάνει στα μικρόφωνα το μπάσο και οι ανακλάσεις του μέσα στον χώρο ηχογράφησης. Και γι' αυτό ίσως παραξενευτεί κάποιος συνηθισμένος σε παλαιότερες ηχογραφήσεις του Laswell, όπου τα στρώματα ήχου αλληλεπικαλύπτονται και κάνουν σταυροβελονιές στα αυτιά. Το Means Of Deliverance δείχνει να έχει παραχθεί με zen διάθεση: ακόμα κι αν δεν είναι αυτός ο σκοπός του, πραγματικά τον επιτυγχάνει.
Επίσης, η σχεδόν πλήρης απουσία στίχων αποκαλύπτει καινούργια στοιχεία σε κάθε ακρόαση, την οποία ιδανικότερο θα ήταν να επιδιώξετε είτε με ακουστικά (εκπληκτικός σύντροφος για εντός και εκτός της πόλης περιήγηση), είτε σε κανονικό ζευγάρι ηχείων, όπου η στερεοφωνία θα είναι πραγματική και όχι πρόχειρη και με στάσιμα. Εκεί θα σας αποκαλυφθούν και οι folkfusionafrica (όλο μαζί κύριε αρχισυντάκτα, δεν γίνεται αλλιώς στη συγκεκριμένη περίπτωση) λεπτομέρειες του άλμπουμ. Το μοναδικό του τραγούδι, ονόματι "Bagana/Sub Figura X", τοποθετείται στο μέσον. Το ερμηνεύει η σύζυγος του Laswell και γνωστή τραγουδίστρια (εξ Αιθιοπίας ορμώμενη) Ejigayehu "Gigi" Shibabaw –η οποία έχει κάνει και την παραγωγή του δίσκου– προσδίδοντας μια επιπλέον ισορροπία στο τελικό αποτέλεσμα με τη χαρακτηριστική της φωνή.
Μπορεί να μην είναι ο δίσκος του Laswell που θα συναρπάσει, είναι ωστόσο ανακουφιστικό να βλέπεις δημιουργούς να εκδίδουν ακόμα και σήμερα δουλειές που πηγαίνουν κατευθείαν στη ρίζα της ακρόασης, σε μια εποχή εκνευριστικής ομοιομορφίας σε άλμπουμ και ήχους.
{youtube}5Fp3KleW_qU{/youtube}
