Για το concept πίσω από τη συγκεκριμένη συλλογή είχαμε μιλήσει και όταν είχε βγει το Vol. 1. Soundtrack λοιπόν, για την ξενοδοχειακή αλυσίδα Domotel, και –όπως στην πρώτη του εκδοχή την τιμητική είχε το συγκρότημα της Μονής Λαζαριστών– εδώ τη σκυτάλη παίρνει το αντίστοιχο του Βόλου. Η φιλοσοφία της αλυσίδας ίδια και για τις δύο εγκαταστάσεις, οπότε την ίδια λογική θα πρέπει να περιμένουμε και στη μουσική ένδυσή τους. Τουτέστιν, beats τα οποία δεν σου ξυπνούν άγρια ένστικτα, μελωδίες που σκοπό έχουν να σε «μεθύσουν», επαναλαμβανόμενα φωνητικά να στροβιλίζονται στο κεφάλι σου και μια διάθεση ζεν, όπως αναφέρεται και στο site του εν λόγω ξενοδοχείου.
Υπεύθυνος για την επιλογή των κομματιών είναι και εδώ ο Γιώργος Κυριάκου, ο οποίος έχει επιδείξει στο παρελθόν πολύ καλό γούστο σε όλες του τις συλλογές. Κάτι που συνεχίζει κι εδώ, προσφέροντας ένα μουσικό «πιάτο» αν μη τι άλλο δελεαστικό. Η μαγκιά των επιλογών του –και εν τέλει των συλλογών του– είναι ότι, ενώ κυμαίνονται σε έναν χώρο τόσο κορεσμένο όσο αυτός του downbeat (λέγε με πρώην chill out), εντούτοις καταφέρνουν να επιδείξουν χαρακτήρα και να μην καταφεύγουν σε κοινότοπες επιλογές. Έτσι, τα κομμάτια μπορεί να θέλουν να χαλαρώσουν τον ακροατή, αλλά κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι δεν στοχεύουν και στα συναισθήματά του. Και μπορεί σαν σύνολο το Vol. 2 του Domotel Hospitality Matters να στέκεται χαμηλότερα από το πρώτο, όμως δεν μπορεί να του αρνηθεί κανείς πως πρόκειται για μια πολύ καλή πρόταση στο συγκεκριμένο ιδίωμα.
Όσο για τα κομμάτια, υπάρχουν εδώ μερικά που ξεχωρίζουν με ευκολία από το σύνολο. Όπως λ.χ. το “Garden Of Vargult” των Loin Brothers (στη Woolfy vs Projections Top Sirloin εκδοχή του), ή το “Violet Morning Moon” των Bubble Club στο Dr. Dunks remix του. Υπάρχει εξέλιξη σε τούτα εδώ τα άσματα, καθώς και μια σαφής καλλιτεχνική πινελιά και ανησυχία, η οποία τα καθιστά πιο ολοκληρωμένα σαν ακούσματα –σε κάνουν μάλιστα να χάνεις την αίσθηση του χρόνου ενόσω τα ακούς. Όμως και η υπόλοιπη συλλογή δεν στερείται αξιομνημόνευτων παρουσιών, με το “Tears In Rain” του Lord Of The Isles και το εναρκτήριο “Riverbed” από Animat (σε Santa Cruz Musique remix) να τραβάνε τις ματιές εξίσου αποτελεσματικά.
Επομένως, αν ο σκοπός σας είναι να περάσετε μια ήσυχη βραδιά στον καναπέ ή να κάτσετε αναπαυτικά στην καρέκλα της βεράντας σας (τώρα που καλοκαιριάζει) και να κοιτάτε την θάλασσα ξεχνώντας όλα όσα σας κατατρέχουν, θα κάνατε σφάλμα εάν παραβλέπατε το Vol. 2 του Domotel Hospitality Matters.
