DIY. Ως γνωστόν, τα αρχικά αντιπροσωπεύουν την υπερεκτιμημένη φράση Do It Yourself. Υπερεκτιμημένη διότι, μετά το punk, δεν αρκεί μόνο η «καλή θέληση» και ο «αυθορμητισμός» για να δημιουργήσεις κάτι αξιόλογο. Και πολλές φορές αυτή η «καλή θέληση» και ο «αυθορμητισμός» μπορούν να μεταφραστούν –ιδίως από κακόβουλους ανθρώπους– ως προμελετημένη συγκάλυψη και απελπισμένη δικαιολόγηση των ευδιάκριτων κενών στην ποιότητα του ήχου.
Ο λόγος για το ντεμπούτο άλμπουμ ενός εκ των σημαιοφόρων της μεθόδου αυτής συγκροτημάτων: αυστηρά γυναικείο το σχήμα, με τις Rachel Aggs, Rachel Horwood και Ros Murray να συναποτελούν τις Trash Kit. Το ομότιτλο άλμπουμ τους αποτελείται από 17 τραγούδια με τα 12 από αυτά να διαρκούν λιγότερο από δύο λεπτά. Το τρίο ξεκίνησε την κοινή πορεία του πριν ένα χρόνο, επιβάλλοντας μια λακωνική διάθεση στον τρόπο προσέγγισης μουσικών και στίχων. Αυτά ως προς το πληροφοριακό της υπόθεσης.
Ως προς το ουσιαστικό, η μουσική των Trash Kit δεν αφήνει ευκαιρίες για αποδοχή. Τα φωνητικά αποδεικνύονται σε μείζονα ανασταλτικό παράγοντα, με την αφωνία να μην μπορεί να κρυφτεί –όταν φυσικά γίνεται δυνατόν να ακούσεις κάτι πέραν των άναρθρων κραυγών. Ακόμα και η διατήρηση του ρυθμού φαντάζει κατόρθωμα, με τα drums, την κιθάρα και τα φωνητικά να βρίσκονται πολλές φορές σε ρόλο αντίπαλων δρομέων. Οι ίδιες οι Trash Kit παρουσιάζουν τον ήχο τους ως πρωτόγονο και αυθόρμητο, εμπλουτισμένο με μια εύθυμη και γοητευτική φυσικότητα. Αυτό που όμως φτάνει στα αυτιά του ακροατή είναι μια άτακτη μάζα ήχων, η οποία περισσότερο θυμίζει πρόβες νεοσυσταθέντος μουσικού σχήματος, παρά την πρώτη επαγγελματική δουλειά μιας μπάντας που αυτοπαρουσιάζεται ως «ένα από τις πιο καυτά σχήματα στον χώρο της underground μουσικής σκηνής του Λονδίνου». Μόνο στην κιθάρα της Rachel Aggs είναι δυνατόν κάποιος να διακρίνει θετικά στοιχεία, αφού τα folk licks που παράγουν τα δάχτυλά της σε πανκ ρυθμούς σχηματίζουν, με ευελιξία, έξυπνα riffs.
Ίσως κάποιος να πει ότι η do-it-yourself μέθοδος την οποία χρησιμοποιούν οι Trash Kit δικαιολογεί από μόνη της μερικά από τα αρνητικά του δίσκου, ή ότι είναι αξιέπαινες που τόλμησαν τη συγκεκριμένη κίνηση χωρίς τα απαραίτητα όπλα. Το θέμα όμως είναι ότι έτσι δεν μπορεί να δικαιολογηθεί σε καμία περίπτωση ένα αποτέλεσμα μέσα στο οποίο πρέπει να ψάξεις με αυταπάρνηση για να εντοπίσεις θετικά στοιχεία. Το να κερδίσεις τη μάχη χωρίς πολεμοφόδια γίνεται, όμως πρέπει να αναπληρώσεις την έλειψη αυτή με άλλες αρετές...
