Το να σε αποστομώνουν σίγουρα πληγώνει τον εγωισμό του καθενός. Μερικές όμως φορές ίσως, λέω ίσως, και να σ’ αρέσει! Όχι – για να προλάβω την πιθανώς επόμενη σκέψη σας – ο υποφαινόμενος δεν είναι υποστηρικτής των θέσεων του Λέοπολντ Φον Σάχερ-Μαζόχ. Θέλω απλά να καταλήξω στη σκεπτικότητα με την οποία αντιμετωπίζω το ska και την απτή, άμεση απόκριση την οποία έλαβα από τους Reel Big Fish με το DVD Live! In Concert!: «Όντως ανακυκλώνουμε το υλικό μας, όντως δεν αντιμετωπίζουμε τη μουσική με σοβαρότητα, όντως δεν έχουμε κάτι παραπάνω να προσθέσουμε, μπλα, μπλα, μπλα… Αλλά όταν βαρεθείς την επιχειρηματολογία, θα σε περιμένουμε στη συναυλία μας. Και όταν έχεις λαχανιάσει από τον χορό μπορείς να τα επαναλάβεις...».
Επί του θέματος λοιπόν, στις αρχές αυτής της χρονιάς και κατά τη διάρκεια της τελευταίας τους περιοδείας ονόματι Fame, Fortune & Fornication, οι Reel Big Fish αποφάσισαν να μαγνητοσκοπήσουν μια από τις συναυλίες τους στα πάτρια εδάφη της Καλιφόρνια. Και, κυκλοφορώντας κατόπιν το live το καλοκαίρι, έγραψαν στο οπισθόφυλλο: «απόδειξη του γιατί οι Reel Big Fish αποτελούν για πάνω από 15 χρόνια μια live εμπειρία που δεν πρέπει να χάσετε». Βρίσκοντας τη δήλωση τολμηρή, πάτησα το κουμπί της αναπαραγωγής για να πάρω ιδίοις όμμασι μια γεύση της εμπειρίας. Το live ξεκίνησε λοιπόν και στη σκηνή εμφανίστηκαν μια α-λα-Frank Sinatra φιγούρα με ένα τρομπόνι στα χέρια (Dan Regan), ένας πιλότος που χοροπηδούσε φυσώντας μία τρομπέτα (John Christianson) και δίπλα τους ο «Elvis» της υπόθεσης (δεν θα μπορούσε να λείπει…) με ένα πολύχρωμο πουκάμισο (Aaron Barrett). Τη στιγμή εκείνη κατάλαβα ότι, αν μη τι άλλο, ετοιμαζόμουν να δω κάτι τουλάχιστον ενδιαφέρον.
Και όντως, οι Reel Big Fish δεν με απογοήτευσαν. Ο ήχος τους στάθηκε άψογος καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας, χωρίς να επηρεάζεται στο ελάχιστο από την επίδειξη «ακροβατικών» που λαμβάνει παράλληλα χώρα στη σκηνή, ενώ το setlist περιλαμβάνει τις συνήθεις, δοκιμασμένες επιλογές της μπάντας – με μόνο δύο κομμάτια από το τελευταίο άλμπουμ τους με τις διασκευές (το “Nothing But A Good Time” των Poison και το “Authority Song” του John Mellencamp). Κατά τη διάρκεια δε της συναυλίας ο κινητήριος μοχλός του group, ο Barrett, αποδεικνύεται χαρισματικός frontman και ιδιαίτερα συμπαθητικός κιθαρίστας. Η φράση του «αυτό το σόλο πρέπει να το ξαναπαίξω. Δεν πληρώσατε για να μ’ ακούσετε να παίζω έτσι!» αποτελεί ένα από τα highlights του DVD. Δεν λείπουν βέβαια και οι cult στιγμές, όταν π.χ. οι Reel Big Fish – στην προσπάθειά τους να μας αποδείξουν ότι είναι «masters of all music styles» – παίζουν το “S.R.” σε...εφτά(!) διαφορετικές εκδοχές – από disco ως και… death metal.
Κοιτάζοντας τώρα το νόμισμα από την άλλη πλευρά, οι Reel Big Fish χαραμίζουν πρόωρα το δυνατό τους χαρτί – την επιτυχία τους από το μακρινό 1996, “Sell Out” – παίζοντάς το πρώτο. Αυτό, σε συνδυασμό με την έλλειψη κάποιου είδους εισαγωγής, οδηγεί σε ένα άχαρο ξεκίνημα. Επιπλέον, επειδή εκτός από ακουστικό υλικό ένα DVD εμπεριέχει και την οπτική επαφή, πιστεύω ότι στο Live! In Concert! o Barrett και η παρέα του έπρεπε να μεριμνήσουν ώστε να εφαρμοστούν και τα απαραίτητα τρικ στη σκηνοθεσία και το μοντάζ, που θα δυνάμωναν κατά πολύ το αποτέλεσμα και θα αποδυνάμωναν, αντίστοιχα, τη γενική αίσθηση ερασιτεχνικής λήψης της εικόνας, τις κακές γωνίες λήψης και τους λάθος χρόνους. Τέλος, ένα ακόμα αρνητικό προσθέτει και η επιτηδευμένη «τσαχπινιά» την οποία χρησιμοποιούν τα μέλη του group ανάμεσα στα τραγούδια. Φαινόμενο που καταντάει ενοχλητικό πολύ γρήγορα...
Σε γενικό πλαίσιο, όμως, το DVD αυτό καταγράφει ένα ωραίο σόου, από μια μπάντα η οποία δεν προσπαθεί να δώσει τίποτα παραπάνω απ’ αυτό. Εδώ ακριβώς έγκειται και η αποδοχή μου. Αν δεν έχετε έτσι ασχοληθεί ποτέ με τους Reel Big Fish, το Live! In Concert! αποτελεί την πιο ευχάριστη μύηση στη μουσική τους.
