Yπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος όταν παίρνεις τον εαυτό σου πολύ στα σοβαρά: μπορεί να καταλήξεις γραφικός χωρίς καν να το καταλάβεις. Κάπως έτσι και ο Sven Vath με την πλακέτα του «θεού της techno» φρεσκογυαλισμένη να κρέμεται πάνω από τζάκι, και τα μαλλιά του να προσπαθούν να αναπληρώσουν σε μήκος ότι έχει χάσει σε…τετραγωνικά εκατοστά, συνεχίζει να κυκλοφορεί συλλογές, να απολαμβάνει το residency του στην Ίμπιθα με αιθέριες υπάρξεις – που πάνω από όλα εκτιμάνε την καλή μουσική – και να προσπαθεί να βρει την χρυσή τομή μεταξύ glam εκκεντρικότητας και φουτουριστικού ίματζ.
Αν και βάζω στοίχημα ότι πολλοί εύχεστε να φτάσετε στην ηλικία του (είναι 45 ετών) και να απολαμβάνετε το lifestyle του, σίγουρα δεν θα πρέπει να φθονείτε το τωρινό του ταλέντο ως compiler. Στα δύο cd του Sound Of The Ninth Season, o Vath καταφέρνει μεν να μας πείσει ότι παρακολουθεί τις τάσεις του techno χώρου που υπηρετεί (εξού και ονόματα όπως των Sis, Johnny D και Radio Slave στο playlist), αλλά σίγουρα δεν δείχνει να έχει καμιά ιδιαίτερη πρεμούρα να δει παραπέρα. Φυσικά και θα χρησιμοποιήσει το remix του Dubfire στο “Grindhouse” του Radio Slave – ακολουθώντας την παροιμία με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια – και βέβαια θα υποστηρίξει παλιές καραβάνες οι οποίες έχουν πια γίνει brand, όπως ο Timo Maas και ο Sasha, θα πιάσει και τον disco παλμό με το remix του Prins Thomas στον Luke Solomon και θα χαρίσει και δύο πολύ καλές στιγμές με το “Symphony For The Apocalypse” του Mathew Jonson και το “Promises” των Pigon.
Στιγμές, όμως, οι οποίες δυστυχώς δεν είναι αρκετές. Μπορεί οι σαιζόν εκεί στο Cocoon να προχωράνε και να φτάσαμε με την παρούσα συλλογή στην ένατη, αλλά εγώ εγκαταλείπω κάπου εδώ τη σειρά. Δεν αξίζουν τα πάντα την υπομονή μας...
