Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα για τους Bullet For My Valentine. Θα μπορούσαν να μη θεωρούνται ένα ακόμα συγκρότημα για emo παιδάκια ή ακόμα χειρότερα να μην προκαλούν τα γέλια των μουσικοκριτικών όταν λένε πως θεωρούν τους εαυτούς τους συνεχιστές των...Slayer και των Pantera. Κάτι όμως το μελαγχολικό όνομά τους, κάτι το artwork που παραπέμπει σε μπάντες τύπου My Chemical Romance και Funeral For A Friend, ε, δεν θέλει και πολύ να τους πετάξουμε στον σωρό με τους άλλους αδιάφορους, χωρίς να τους αφήσουμε να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Οπότε, οι προσδοκίες ενός δεύτερου άλμπουμ θα έπρεπε να είναι περιορισμένες, σωστά; Όχι ακριβώς...
Αν κάποιος αφήσει τις προκαταλήψεις πίσω και ακούσει το Scream Aim Fire με ανοιχτό μυαλό, δεν θα καταλήξει στο ότι πρόκειται για κακό δίσκο. Το ξεκίνημα με το ομώνυμο track είναι σκέτος δυναμίτης. Δεν μπορείς παρά να ανασηκώσεις το φρύδι, και να πεις «ίσως και να αδικούνται τα παιδιά». Η δε συνέχεια είναι τίγκα στα κολλητικά κιθαριστικά riffs (“Eye Of The Storm”), τα drums που παίρνουν κεφάλια (“Waking The Demon”) και στα κομμένα και ραμμένα ρεφρέν ώστε να γίνεται χαμός στα live τους (“Take It Out On Me”). Οι Bullet For My Valentine καταφέρνουν και ισορροπούν ανάμεσα στο α-λα- Metallica thrash και το μελωδικό core, τις περισσότερες φορές με επιτυχία. Στις πρώτες ακροάσεις δεν υπάρχει μάλιστα περίπτωση να μη κολλήσετε και να μη θέλετε να το ακούτε συνέχεια, ειδικά αν είστε fans αυτού του ήχου. Στο σημείο όπου υστερούν όμως είναι οι στίχοι, οι οποίοι φαντάζουν επικοί, πομπώδεις και συνεχώς επαναλαμβανόμενοι. Εκεί μάλλον η μπάντα χάνει το παιχνίδι, καθώς ακούγονται σαν ποζεράδες.
Η deluxe edition του Scream Aim Fire περιέχει και 4 λίγο εως πολύ αδιάφορα bonus tracks, τα οποία σίγουρα θα περάσουν στα ψιλά, εκτός από το “Ashes Of The Innocent”. Αυτό το συγκεκριμένο μου πήρε τα αυτιά, δεν πίστευα σε ό,τι άκουγα, καθώς πρόκειται για τραγούδι το οποίο θα ζήλευαν πιστεύω ακόμα και κάποιες μεγάλες μπάντες (σημ. αρχισυντάκτη: ???!!!!). Η έκδοση αυτή περιέχει επίσης ένα bonus dvd με οπτικά καλούδια – backstage υλικό και videoclips – που οι φανατικοί θα θέλουν να έχουν στη συλλογή τους. Σίγουρα οι Ουαλοί δεν είναι οι σωτήρες του thrash, ούτε εισάγουν καμία πρωτοτυπία. Για όσους μένουν πιστοί στον αρχέτυπο σκληρό ήχο, το αποτέλεσμα θα είναι μάλλον αδιάφορο. Για όσους όμως δεν έχουν εντρυφήσει και δεν έχουν μεγαλώσει με τη φωνή του Tom Araya, το Scream Aim Fire είναι μια καλή αρχή για να αρχίσουν να το ψάχνουν περισσότερο.
