Τέταρτο πόνημα για εκείνη τη μπάντα από το Manchester, που κάποτε αγαπήσαμε παράφορα και στοίχειωσε τις μοναχικές μας νύχτες με το “I Suppose”. Οι μέρες εκείνες δυστυχώς δείχνουν να έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί, κάποιο όμως φως στο τούνελ διακρίνεται με το Don’t Forget To Remember, καθώς κατορθώνει να ακουστεί πιο πειστικό και πιο σίγουρο για το πού στέκεται συγκριτικά με το αμέσως προηγούμενο Planet Helpless.
Το Don’t Forget To Remember δεν είναι τόσο εμπνευσμένο, όσο ευθετισμένο. Έχει φροντισμένη παραγωγή, έχει κάποιες έξυπνα στημένες μελωδίες (όπως π.χ. στην περίπτωση του εναρκτήριου “Moonbeam”), όπως βέβαια και τον ατόφιο, πηγαίο ρομαντισμό του frontman Jimmy Mudriczki, που δεν αποτυγχάνει να συγκινήσει (“Burns Inside”, “Brainwaves”). Ως εκεί όμως: προσεκτικότερες ακροάσεις σου αποκαλύπτουν πόσο άδειο είναι στην πραγματικότητα το όλο πακέτο από πράγματα με ουσία, ειδικά όταν πέφτεις πάνω σε περιπτώσεις σαν του καταγέλαστου “Don’t Know Any Better” ή της αφόρητης πλήξης του “Bitter Pill”. Όπως επίσης σου αποκαλύπτουν και ότι μεγάλο μέρος της δημιουργικής του μαγιάς είναι στην πραγματικότητα ιδέες ξαναζεσταμένες και κατάλληλα προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα της βρετανικής σκηνής των 00’s.
Το αποτέλεσμα τελικά ισορροπεί, δεν κάνει όμως τίποτα παραπάνω από αυτό. Πετυχαίνει να μην ηχήσει κακό και ομολογουμένως σποραδικά όλο και κάτι τραβάει το αυτί σου. Γιατί όμως θα έπρεπε να αρκεστούμε σε τόσα λίγα, όταν μιλάμε για τους Puressence, μια μπάντα δηλαδή της οποίας τα τραγούδια κάνανε κάποτε τα σώψυχά μας να διαλύονται από συγκίνηση;
