Το να περιμένεις το EP των Editors την ίδια ώρα που σε ένα -πρόσφατο- άλμπουμ έχουν στριμώξει αριστουργήματα δίπλα σε μέτρια κομμάτια είναι μάταιος κόπος λογικά, μα φαίνεται ότι αυτό εδώ το limited EP είναι φτιαγμένο για να μας διαψεύσει. Και το περίεργο είναι ότι χτυπάει στο αδύνατο σημείο του βασικού άλμπουμ: οι χαμηλο-μεσόρυθμες συνθέσεις έμοιαζαν με γεμίσματα εκεί -αντίθετα εδώ αποτελούν ένα απόλυτα κολλητικό κορμό δίπλα στο γνωστό post-punk καμβά.
Ουσιαστικά, το μοναδικό uptempo κομμάτι του EP είναι το ομώνυμο, αλλά είναι κι αυτό που θα προσέξεις λιγότερο. Θα σταθείς στην αναμονή για την έκρηξη του "An Eye For An Eye" και θα ανακουφιστείς όταν αντί για την άφιξη αυτής έρχεται μια γοητευτικά τρεμάμενη κιθάρα α-λά "How Soon Is Now?". Θα κουνήσεις το κεφάλι σου με το στόμα ανοιχτό στις ακουστικές σειρήνες και τον πεσιμισμό του "This Picture", θα αντιληφθείς ότι οι συγκρίσεις με τους Coldplay κάθε άλλο παρά υποτιμητικές είναι ("Some Kind Of Spark"), θα λυγίσεις στο συνοθύλευμα αναμνήσεων και περισυλλογής του "Open Up"...
Ό,τι πρέπει ήταν αυτό το EP για τους fans τους - κατόρθωσε να φέρει στο προσκήνιο μια παρεξηγημένη τους πλευρά (την πιο σκοτεινή και φαινομενικά γαλήνια), κατόρθωσε να συμπληρώσει ιδανικά ένα άλμπουμ που είχε όλα τα φόντα να μπει στα καλύτερα της χρονιάς, αλλά έχασε στα σημεία.
