Τρίτο album για τους Tomahawk, ένα από τα side projects του ακούραστου πρώην Faith No More Mike Patton, που συνεχίζει ακάθεκτος να αναζητά νέες διαδρομές για την υπόθεση rock ‘n’ roll, φιλοξενώντας τις στο προσωπικό του άντρο, την Ipecac Records.
Στο Anonymous οι Tomahawk στρέφονται προς τα καταγεγραμμένα παραδοσιακά τραγούδια των ιθαγενών φυλών των ΗΠΑ, αποτολμώντας μελοποιήσεις τις οποίες πολλοί ίσως να θεωρούσαν ακόμα και παρανοϊκές. Δεν ακούς άλλωστε κάθε μέρα τελετουργικούς ύμνους σε διάφορες ινδιάνικες γλώσσες ντυμένες με σκληρούς rock ρυθμούς, οι οποίοι φτάνουν ακόμα και στο alternative metal. Το αποτέλεσμα δικαιώνει τον Patton και την παρέα του και προσφέρει στον ακροατή μια εμπειρία που, σύμφωνοι, δεν είναι ίσως σπουδαία ή αριστουργηματική, αλλά σίγουρα πετυχαίνει να ηχήσει ως κάτι το ιδιαίτερο και έξω από τα συνηθισμένα.
Ως ευτυχέστερες στιγμές της δουλειάς βρήκα προσωπικά το υποβλητικό “Ghost Dance”, το εξαίσιο “Sun Dance” και το απολαυστικό “Totem”. Αλλά και τα υπόλοιπα τραγούδια έχουν όλα λίγο-πολύ το ενδιαφέρον τους, ακόμα και αν ορισμένα από αυτά διολίσθησαν κάπου στον άνευρο πειραματισμό.
Οι Tomahawk ακούγονται παραδομένοι σε μια μυστικιστική εμπειρία και είναι νομίζω αυτό το άνοιγμα της καρδιάς τους προς τις παραδόσεις των Ινδιάνων της Αμερικής που κάνει αυτή τη rock ματιά σε ρίζες πιο μακρινές και από τα blues να ηχεί τόσο ενδιαφέρουσα και τόσο πειστική.
