Ηλεκτρισμένα blues του 1920 στοιχειώνουν τις μηχανές του σήμερα.
Σε ένα μυσταγωγικό περιβάλλον οι drone λεπίδες του Biomass θερίζουν σύμβολα καταναλωτισμού, εξουσίας και καταστολής, με μηχανικό και άκρως επιθετικό τρόπο. Το νέο album του Biomass είναι επικίνδυνα αιχμηρό αλλά λιγότερο περιπετειώδες από το Μiledrops του 2005. Κλειστοφοβικό, μοιάζει να μετράει τα beats όπως μια βόμβα μετράει τα δευτερόλεπτα. Ο πολιτικοκοινωνικός προβληματισμός του γίνεται καταφανής από το dvd το οποίο συμπληρώνει την κυκλοφορία και περιέχει το οπτικό κολάζ του ίδιου του συνθέτη. Τα πλάνα από πολεμικές ανταποκρίσεις, από το χαοτικό μικρόκοσμο του super market και το κενό βλέμμα των φωτομοντέλων μπορεί να περνάνε ένα ξεκάθαρο μήνυμα, αλλά η επανάληψη του ίδιου θέματος καταλήγει αρκετά σύντομα κουραστική.
Αντίθετα, το audio cd στέκεται πολύ καλύτερα μόνο του, χωρίς την εικόνα που σε αποσπά, για να αποκτήσει μια τεχνοφοβική επικότητα. Είτε πρόκειται για ταμιακές μηχανές είτε για τανκ, οι μηχανές φαίνεται να παίζουν σημαντικό ρόλο τόσο στη σύνθεση όσο και στον συμβολισμό του Βiomass.
To δεκάρι πάντως το παίρνει για το εκπληκτικό του εύρημα να συνδυάσει blues του Mississippi με ηλεκτρικές εκκενώσεις. Μπορείς να μην ανατριχιάσεις;
