To 'The John Peel Festive Fifty' του μακαρίτη John Peel έμεινε στην ιστορία ως χριστουγεννιάτικος θεσμός. Ξεκίνησε το 1976 και έγινε αμέσως must για τα βρετανικά indie ακροατήρια, τα οποία επέλεγαν κάθε χρονιά τα αγαπημένα τους κομμάτια και τα άκουγαν στο αντίστοιχο countdown. Ετούτο εδώ το άλμπουμ, όμως, αρκείται σε επιλογές από το αντίστοιχο της αλλαγής της χιλιετίας, στο οποίο οι ακροατές επέλεξαν τα αγαπημένα τους κομμάτια -κομμάτια που παίχτηκαν ξανά και ξανά από τον Peel και στιγμάτισαν έτσι κι αλλιώς τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.
Δεν υπάρχουν εκπλήξεις έτσι κι αλλιώς, οι Undertones είναι φυσικά πρώτοι παρόντες με το "Teenage Kicks", όπως και οι Clash ("White Man In Hammersmith Palais"), oι Pulp ("Common People"), οι New Order ("True Faith"), οι Stereolab ("French Disko"), οι Jam ("Going Underground"), οι Velvet Underground ("Heroin"), οι Fall ("How I Wrote 'Elasticman'"), οι Smiths ("This Charming Man"), οι Joy Division (με το “New Dawn Fades” και όχι με το “Love Will Tear Us Apart”, παρότι το δεύτερο ήταν πιο ψηλά στη λίστα)...
Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε και τους υπόλοιπους, έχετε ήδη αντιληφθεί ότι η συλλογή χρησιμεύει για βασικά μαθήματα μερικών κλασικών κομματιών του λεγόμενου ανεξάρτητου χώρου, θα μπορούσε όμως να είναι πολύ πιο χρήσιμη αν συμπεριλάμβανε τα 50 κορυφαία στην ολότητά τους, αποκτώντας έτσι και μια σχετική συλλεκτική αξία για όσους έχουν ήδη στη συλλογή τους αυτά τα κομμάτια (δηλαδή τους μη εξαιρετικά αρχάριους). Στην παρούσα μορφή της μοιάζει περισσότερο με sampler επερχόμενου box set ή ως μονή συλλογή της σειράς που έχει την τύχη όμως να περιλαμβάνει κομμάτια την αξία ουδείς πλέον μπορεί να αμφισβητήσει. Και με δεδομένο τον καταιγισμό από συλλογές με τη σφραγίδα του τιμημένου μακαρίτη, ειλικρινά δεν ξέρω και τι εμπορικό αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτό το εγχείρημα.
