Το μουντό πρωινό φόρεσε το λουλουδάτο φόρεμά σου και αφού ανέβεις στο ποδήλατό σου πήγαινε μια βόλτα στην εξοχή έχοντας συντροφιά τις μελαγχολικές σου σκέψεις. Το βροχερό απογευματινό χαιρέτα τη ξεβαμμένη και φθαρμένη από το χρόνο ταπετσαρία του μοναχικού δωματίου σου και αναζήτα καταφύγιο σε κάποια σκοτεινή αίθουσα για να ξορκίσεις την ερημιά σου.
Το βράδυ όταν γυρίσεις στο σπίτι άφησε τη θαμπά μελωδική και εύθραυστα ενορχηστρωμένη orch / folk – pop της Samara Lubelski να καταπραύνει με το τρυφερό αλλά και ντελικάτο άγγιγμα της μουσικής της τον εσωτερικό πόνο.
Με σαφείς – αν και πολύ πιθανά ασυνείδητες – επιρροές από τον ήχο των Young Marble Giants, των Marine Girls και των συγκροτημάτων της Sarah Records, οι συνθέσεις που υπογράφει η Lubelski στηρίζονται στο lo – fi κιθαριστικό κελάρυσμα με διακριτικά αλλά τονισμένα γεμίσματα από έγχορδα (βιολί, βιόλα, τσέλο) και πνευστά (φλάουτο, τρομπέτα). Αν σας αρέσουν οι μουσικές του Sufjan Stevens και των Belle & Sebastian, δεν βρίσκω λόγο γιατί να μην σας αρέσει και η εν λόγω τραγουδοποιός.
