Ντεμπούτο album για ένα ντουέτο παραγωγών από τον Καναδά (Sandro Perri και Craig Dunsmuir), το Glissandro 70 μαρτυρεί την αγάπη των δημιουργών του για τη χορευτική μουσική των 1980s και για τους σύγχρονους ηλεκτρονικούς πειραματισμούς, αποτελώντας μια τομή μεταξύ των δύο αυτών ενδιαφερόντων τους. Πρόκειται για ένα καθαρά studio project δύο μουσικών με κοινές αναζητήσεις, οι οποίοι πείθουν ότι δεν είναι απλά λάτρεις της pastel αισθητικής (βλέπε το εξώφυλλο), αλλά έχουν κάτι και να πουν.
Το Glissandro 70 ηχεί πάντως λίγο πειραματικό και ο χαρακτήρας των συνθέσεών του δεν είναι, αναπόφευκτα ίσως, για όλα τα γούστα και τα αυτιά. Όσοι όμως ενδιαφερθούν θα βρουν πως ο κόσμος του εκπέμπει γοητευτική παλαβομάρα (“Portugal Rua Rua”), πως η κολλάζ φιλοσοφία του αποδεικνύεται σε κάποιες περιπτώσεις ακαταμάχητα θελκτική (“Bolan Muppets”), ενώ οι ρυθμοί του διακατέχονται από ευπρόσδεκτα, θετικά vibes (“Something”). Χωρίς να είναι έτσι κανένα σπουδαίο album που θα το ακούσεις και θα το ξανακούσεις πετυχαίνει να κερδίσει τη συμπάθειά σου και φτάνοντας στο φινάλε να σε βρει ευχαριστημένο - ίσως μάλιστα και λιγάκι εντυπωσιασμένο.
