Σκεφθείτε να είστε μέσα στο τέλειο πολυμορφικό αυτοκίνητο, με όλες τις ανέσεις, την τηλεόραση, το GPS για να μη χαθείτε στους τέλεια ασφαλτοστρωμένους δρόμους της ανοιξιάτικης εξοχής, με την τέλεια συντροφιά (όχι παρέα) κάτω από τον υπέροχα καθαρό και ηλιόλουστο ουρανό, καθώς στο τέλειο ηχοσύστημα του θεόπλαστου γυαλιστερού τετράτροχου θα παίζουν οι μελωδίες των Sam Hardaker και Henry Binns.
Το “The Garden” είναι ο τρίτος δίσκος των Βρετανών Zero 7 και δε διαφέρει σε πολλά πράγματα από τους προκατόχους του. Τrip-hop, με την ιδιοφυή μορφή αφέλειας που μας το παρουσίασαν οι Morcheeba, ηλεκτρονικό κατά τα πρότυπα των πιο φωτεινών στιγμών των Air και αρκετά soul-ίζον, πάντα δωσμένα μέσα από ένα ποπ πρίσμα. Χωρίς να προσθέτει κάτι παραπάνω σ’ αυτά που μέχρι στιγμής έχουν δώσει, ωστόσο εδώ είναι τα φωνητικά του Jose Gonzalez που ξεχωρίζουν και κάνουν τη διαφορά.
Εξαιρετικό το “Your place” με μια στιβαρή horn session να απογειώνει το κομμάτι, που θα μπορούσε να συμπεριληφθεί σε κάποια συλλογή του Madlib. Τα “Today” και “Crosses” με τη συμβολή του Gonzalez να δίνουν λάτιν χρωματισμούς στο σύνολο, αλλά και το instrumental “Seeing things” που κατατάσσεται στις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές του δίσκου.
Δεν είναι ο δίσκος που θα «λιώσει» κανείς στις ακροάσεις, αλλά σίγουρα θα του φτιάξει το κέφι. Και αν αυτό ακούγεται σαν πρόταση μουσικής στήλης κοσμικού περιοδικού, τότε, καμιά φορά έχουν δίκιο...
