Η αφίσα των Story Of The Year εύκολα θα βρισκόταν κρεμασμένη στο εφηβικό δωμάτιο οποιουδήποτε ανήσυχου δεκαεξάρη. Πρόκειται για ένα group από εκείνα που όσο πας σχολείο φαντάζουν bigger than life, καθώς όμως μεγαλώνεις (διάβολε) αρχίζουν να σου φαίνονται λιγοστά, αν συνεχίσεις να ακούς μουσική.
Για να τα κάνω πιο λιανά, οι Story Of The Year δεν είναι μια μπάντα δίχως αρετές. Η rhythm section τους πετάει φωτιές, ο όγκος της παραγωγής κόβει την ανάσα και η ενέργεια που εκλύουν στις καλύτερες στιγμές τους (“Five Against The World”, “We Don’t Care Anymore”, “Taste The Poison”) είναι σαφώς θαυμαστή. Πέρα όμως από αυτή την επιφάνεια λίγα πράγματα συμβαίνουν. Οι δημιουργικοί ορίζοντες της μπάντας δείχνουν περιορισμένοι σε μια συνταγή η οποία εμπλέκει τους Foo Fighters με το alternative metal, η έμπνευσή τους έχει ως οροφή το συμπαθητικό και ο frontman Dan Marsala είναι ικανοποιητικός μεν, μα τίποτα παραπάνω.
Με αυτές τις περγαμηνές ακούγονται ίσως ευχάριστα όσο διαρκεί το τώρα και το alternative metal βρίσκεται στα πάνω του, είναι καταδικασμένοι όμως να μουχλιάσουν και να κριθούν ως κλώνοι σημαντικότερων groups όταν θα φτάσει η μέρα να καταλαγιάσει ο θόρυβος και να γίνει η αποτίμηση του κινήματος.
