Για τον Cameron Crow, σκηνοθέτη αυτού του γλυκερού ρομάντζου με πρωταγωνιστές τον Orlando Bloom και την Kristen Dunst, ανέκαθεν η μουσική – και δη το ροκ των 70ς – λειτουργούσε ως αναπόσπαστο κομμάτι των ταινιών του, είτε ως σημειολογική ταπετσαρία είτε ως δομικό στοιχείο του σεναρίου. Πράγμα απολύτως κατανοητό, μια που στο μακρινό παρελθόν του δούλεψε ως ροκ γραφιάς για το περιοδικό Rolling Stone.
Στη νέα του ταινία όμως το σάουντρακ των τραγουδιών που συγκεντρώνεται – από τον ίδιο τον C. Crow – φαίνεται να λειτουργεί ως ένα σχολιαστικό των καταστάσεων και εκφραστικό των συναισθημάτων ταμπλό, σαν ένα φυσικό τμήμα της σεναριακής ζωής των ηρώων. Έτσι τουλάχιστον φτάνει στα αυτιά μας – μια που δεν έχουμε δεί την ταινία – και αυτό συνιστά επιτυχία.
Ερχόμαστε λοιπόν στο περιεχόμενο αυτής της συλλογής. Μια που πρόκειται για μια νέο-παραδοσιακή ως προς το θέμα της ταινία (η επιστροφή στις ρίζες και ο επακόλουθος επαναπροσδιορισμός αξιών, αντάμα με το δράμα, την κομεντί και το ρομάντζο) τι πιο εύκολο για τον ειδήμονα στις ανάλογες μουσικές Crow από το να προσφύγει στην αντίστοιχη μουσική παράδοση – δηλ. στη φολκ-ροκ τραγουδοποιία – που θα μπορεί να εκφράσει τα γήινα, έως και μελό συναισθήματα των ηρώων του.
Ανεξάρτητα από το εάν αυτό το σάουντρακ θα μπορούσε να είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή, σημασία έχει πως τα τραγούδια που συλλέγονται χαρακτηρίζονται από ένα κοινό μουσικό ύφος και χαρακτήρα, είτε πρόκειται για νεότερα ονόματα (My Morning Jacket, Ryan Adams, Wheat), είτε για παλαιότερα (Tom Petty, Elton John, Lindsey Buckingham), που σε πείθουν ότι υπηρετούν με τον καλύτερο τρόπο τη δραματουργική εξέλιξη.
