Η, σχεδόν μεταλλική, κιθαριστική κλαγγή του Λονδρέζικου αυτού πενταμελούς συγκροτήματος – όλο γοτθικές φωτοσκιάσεις και απειλητική ατμόσφαιρα – οδηγεί με κλειστά τα μάτια δύο δεκαετίες πίσω, όταν οι Sonic Youth επρόκειτο να κυκλοφορήσουν τα άλπουμ “Evol” και “Sister”.
Αυτή όμως είναι μόνο η πρώτη εντύπωση, γιατί σιγά-σιγά αποκαλύπτεται πως οι Duke Spirit δεν είναι και τόσο ασφυκτικά μονοδιάστατοι, μα και ούτε υστερικά κακόβουλοι.
Πρώτα απ’ όλα υπάρχει μια τραγουδίστρια, η Liela Moss, που ο τόνος της φωνής της και το βάθος της ερμηνείας της, την φέρνουν πιο κοντά στις Grace Slick / Polly Harvey παρά στις Kim Gordon / Karen O. Εδώ υπάρχει πόνος, ενώ την ίδια στιγμή εξαπολύει οξείς και διαπεραστικές κραυγές θυμού – όλη όμως η ερμηνεία παραμένει υπό έλεγχο.
Το ίδιο ισχύει και για τη μουσική: μυώδης και πυκνή, όλο ένταση και παραμόρφωση, αλλά και με υπνωτικά α λα Velvets διαλείμματα μελωδικού θορύβου. Δεν ισχύει εδώ το δόγμα: ο θόρυβος προς χάριν του θορύβου!
Και εάν το εκρηκτικά δαιμονικό hot-rod του “Fades the Sun” ή το σε κατάσταση πανικού ευρισκόμενο “Win your Love” ακούγονται εντυπωσιακά ασφυκτικά μέσα στο αδιάλειπτο μπαράζ τους, αυτά στο κάτω-κάτω τα έχουμε προ πολύ ακούσει – και μάλιστα καλύτερα. Αλλού βρίσκεται η ουσία: όπως στο “You were born inside my heart”, μαγικά δαιμονικό και γεμάτο εσωτερική ένταση ή στις ψυχεδελικές / ψυχωτικές δίνες των “Stubborn Stitches”και ‘Lion Rip”.
Jesus & Mary Chain, Sonic Youth, P. J. Harvey: αυτά είναι τα φωτοβόλα σώματα για το σκοτεινό πλανήτη των Duke Spirit. Από ‘κει και πέρα αυτοί κινούνται στη δική τους τροχιά επισκιάζοντας ομογάλακτα συγκροτήματα του τύπου Sons & Daughters.
