Έρχονται από το Τολέντο της Ισπανίας, αποφασισμένοι να πιάσουν τον ταύρο από τα κέρατα. Άμοιρα ζωάκια…
Διαβάζω σε διάφορα γαλλικά [για αγγλικά ούτε λόγος] sites για τούτους εδώ τους Σπανιόλους [το cd έχει πανευρωπαϊκή διανομή μέσω γαλλικής εταιρείας] που έχουν κατακτήσει και το ελληνικό ραδιόφωνο με την επιτυχία “On My Mind” και ή κάτι χάνω ή οι Γάλλοι δεν το έχουν βρει ακόμα. Διότι, τα τραγούδια του δεύτερου άλμπουμ των πενταμελών Sunday Drivers ούτε στη σκηνή του Μάντσεστερ με μεταφέρουν, ούτε στις παραλίες τις Καλιφόρνιας με στέλνουν, ούτε τα τέσσερα B Bands [Beatles, Byrds, Beach Boys, Band] μου θυμίζουν. Για την ακρίβεια ακούγονται ακριβώς όπως θα περίμενε κανείς να ακούγεται ένα ισπανικό mainstream γκρουπ που συγκινεί τους έλληνες ραδιοφωνικούς παραγωγούς.
Θυμάστε εκείνους τους Two Face με τo “Revelations Day”; Αντίστοιχη περίπτωση είναι και οι Sunday Drivers που, δε ξέρω αν πλένουν κιόλας το αμάξι τους τις Κυριακές, αλλά με τέτοιο όχημα δεν τους βλέπω να φτάνουν πολύ μακριά – εκτός κι αν μία θέση στο επόμενο Fame Story είναι γι αυτούς ταυτόσημη με τον Κολοφώνα της δόξας. Και αν είστε σίγουροι ότι το “On My Mind”, ακόμα κι αν σας αρέσει [μη ντρέπεστε, συμβαίνει σε πολλούς], κάποια στιγμή θα βαρεθείτε, θέλετε δε θέλετε…
