Ο Mugison έχει χαρακτηριστεί στο παρελθόν σαν ο ‘Ισλανδός Will Oldham’ και είναι ένας χαρακτηρισμός αρκετά εύστοχος, αν μάλιστα στη lo-fi αισθητικη του Oldham προσθέσουμε και κάτι από την πολυμορφία και το μυστήριο των επίσης Ισλανδών Mum.
Αυτό που πρέπει κάποιος να γνωρίζει για το Niceland πριν προσέλθει στο αγαπημένο του δισκάδικο είναι ότι πρόκειται για τη μουσική επένδυση της ομώνυμης ταινίας του Fridrik Thor Fridriksson κάτι που εξηγεί και τα κάμποσα εμβόλιμα tracks των 30 δευτερολέπτων ανάμεσα στα 22 της λίστας του cd. Από την άλλη όμως μια ακρόαση αμέσως σε πείθει για την αυτονομία της κυκλοφορίας και δικαιολογεί απόλυτα τη μη αναφορά της λέξης soundtrack στο εξώφυλλο του cd.
Στα 55 λεπτά του Niceland οι τόνοι είναι όπως αναμενόταν χαμηλοί. Ακουστικές κιθάρες, περίεργα κρουστά που μπλέκονται με ψηφιακούς θορύβους και τρεμάμενη αισθαντική φωνή. Η ποικιλία των οργάνων είναι ανεξάντλητη αφού το παρόν δίνουν μεταλλόφωνα, ξυλόφωνα, άρπες, έγχορδα, πιάνο, ακορντεόν, φυσαρμόνικα, slide κιθάρα και βέβαια κάθε είδους sample και περίεργου ηλεκτρονικού ήχου. Εννοείται ότι η homemade αισθητική είναι διάχυτη, αλλά δεν φτάνει και σε ακραίες καταστάσεις (δε έχουμε ηχογραφήσεις σε μπάνιο εδώ).
Αν μη τι άλλο το Niceland διαθέτει μια ενδιαφέρουσα ποικιλία και πολυμορφία για ένα lo-fi δίσκο. Όπως επίσης και μια διάσπαρτη κινηματογραφική διάσταση την οποία όταν τη συνδυάζεις νοητά και με την ψυχρή και απόμακρη πατρίδα του Mugison, αρχίσεις να φαντάζεσαι απόκοσμες εικόνες και τοπία. Είναι από τις φορές που το soundtrack σου κινεί την περιέργεια για την ίδια την ταινία.
