Αν και χορτάσαμε αναφορές στην ελληνική προϊστορία αυτό το καλοκαίρι, ας ανεχτούμε άλλη μια. Η ιστορία της απαγωγής της Ευρώπης από τον Δία άρεσε στην Γαλλίδα Christina Clar και τον Γερμανό Peter Jap Lim, οπότε αποφάσισαν να τιτλοφορήσουν το project που ξεκίνησαν το 2001 σε Kidnapping Europe. Το θέμα βέβαια που τους έκαιγε δεν ήταν η βιαία αρπαγή της Ευρώπης αλλά η κατάσταση των όσων ακολούθησαν την πορεία της και μετανάστευσαν στην ήπειρό μας.
Ο τίτλος περιγράφει χαρακτηριστικά την κατάσταση των μεταναστών. Ούτε τα καταλύματα είναι σταθερά και φιλόξενα ούτε το όνειρα πραγματοποιήσιμα. Ας μην πάμε μακριά, η ίδια μας η χώρα που υποτίθεται ότι φημίζεται για την φιλοξενία, αντιμετωπίζει έντονα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας. Πάντα όμως υπάρχει και η άλλη άποψη, η οποία εκφράζεται εδώ από μουσικούς όλων των (ευρωπαϊκών) εθνικοτήτων.
Με μια πρώτη ματιά στη λίστα με τα ονόματα ξεχωρίζει μόνο ο David Grubbs. Κοιτάζοντας όμως πιο προσεκτικά εντοπίζουμε και άλλους γνώριμους, όπως ο Jukka Reverberi των Giardini di Miro, ο Volker Zander των Calexico, ο Christof Kurzmann από το label Charizma και άλλοι πολλοί. Το μουσικό πλαίσιο είναι όπως αναμενόταν χαλαρό και περιλαμβάνει από folk μέχρι electronica. Λογικό μια και κεντρική ιδέα της συλλογής δεν έχει να κάνει άμεσα με τη μουσική. Για την ακρίβεια η μουσική είναι το μέσο με το οποίο προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα τους, οι δυο που επιμελήθηκαν τη συλλογή.
Αν αφήσουμε όμως στην άκρη το κοινωνικό μήνυμα και ασχοληθούμε αποκλειστικά με τη μουσική θα καταλήξουμε ότι η συλλογή δεν έχει να προσφέρει και κάτι το σπουδαίο. Νωχελικές μπαλάντες εναλλάσσονται με χαλαρά instrumentals σε μια αισθητική που είτε ακουστική είναι είτε ηλεκτρονική πάντα παραμένει lo-fi. Υπάρχουν βέβαια αρκετές καλές στιγμές, από άγνωστα συγκροτήματα που θα αποτελέσουν πόλο έλξης για τους συλλέκτες, αλλά τα 70 λεπτά της συλλογής μοιάζουν σε στιγμές ατελείωτα και το δάκτυλο πηγαίνει ασυναίσθητα στο skip.
