Σύμφωνα με το μύθο (κι όλοι λατρεύουμε ένα παραμύθι), ο David Steele, ex-Beat και ex-Fine Young Cannibal έψαχνε χρόνια τη soul φωνή της ζωής του προκειμένου να ηχογραφήσει το δικό του κλασικό soul διαμάντι. Και κατέληξε στην 23χρονη Jonte Short από τη Νέα Ορλεάνη, ίσως την καλύτερη φωνή του είδους που έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια, μια φωνή με την κλασική σαγήνη της Fontella Bass, το δυναμισμό της Aretha Franklin και τις σύγχρονες ευαισθησίες των Mary J Blige και Jill Scott. Φωνή που γαλουχήθηκε σε εκκλησίες, κατέχοντας μια αγνότητα που δύσκολα συναντάς σε σύγχρονες κυκλοφορίες.
Η πυκνότητα της ρομαντικής διάθεσης, της πραγματικής συγκίνησης, αλλά και της αυθεντικής ευεξίας που προσφέρουν ειδικά τα τραγούδια που έγραψε μαζί της ο David Steele, μαρτυρούν ένα πραγματικό, πολύπλευρο ταλέντο, ανάλογο εκείνου της Lauryn Hill. Ο ήχος μυρίζει Motown, αλλά δεν θα μπορούσε από μόνο του ως στοιχείο να μας προσφέρει αυτό το ταξίδι εκπλήξεων. Το "When You Get Out of Jail", που ανοίγει το άλμπουμ, ξεκινά με όπλο την οικεία ρυθμολογία του hip-hop και καταλήγει χωρίς κόπο στα αγαπημένα μας νεο-soul κομμάτια.
Soul είναι το βασικό θέμα, με άμεσες funk, gospel, αλλά και πιο urban αναφορές, με ήχους παλιού βινυλίου να στρατολογούνται, διακριτικά samples, slide κιθάρες και ακουστικό πιάνο να υποβοηθούν, Morcheeba ατμόσφαιρες να δηλώνουν "παρών", sitars και έγχορδα να προσφέρουν αφορμές για το πιο γλυκό λίκνισμα. Το κερασάκι στην τούρτα είναι το στοιχειωτικό "Love Is A Stranger" που γράφτηκε μαζί με την Beth Gibbons.
Απ' ότι φαίνεται ο δρόμος δεν ήταν και στρωμένος με ροδοπέταλα, ακόμα και για τέτοια διαμάντια, γι' αυτό και εξαρχής ήταν μια λόου μπάτζετ ιστορία (είχαν να αντιμετωπίσουν τις εταιρικές ανακατατάξεις και συγχωνεύσεις). Οι δυο τους εξακολουθούσαν να ηχογραφούν στο Λονδίνο και στη Νέα Ορλεάνη και -σύμφωνα με τον ίδιο μύθο- παραλίγο το όλο εγχείρημα να μείνει στην ...προσπάθεια. Τα αποτελέσματα τους δικαίωσαν και η εταιρία τους -ενθουσιασμένη- πλήρωσε ακόμα και την προσθήκη εγχόρδων στο Abbey Road. Και ζήσαν αυτοί καλά και (φανταζόμαστε) εμείς καλύτερα με το ομώνυμο άλμπουμ τους...
