Μάλλον έπρεπε να αναλάβει το συγκεκριμένο review ο Κωνσταντίνος Τσάβαλος. Κάποιο σόκιν ανέκδοτο θα έβρισκε να μας πει με αφορμή τον τίτλο. Γιατί το περιεχόμενο δεν χρίζει και μεγάλης ανάλυσης. Ο παραγωγός Raz Mesinai, ή Badawai, ή Ladyman προσφέρει εδώ μια 45λεπτη δόση τυπικού ηλεκτρισμένου dub, ακολουθώντας πιστά τα βήματα των Meat Beat Manifesto, Dreadzone, Renegate Soundwave και λοιπών παρεμφερών.
Λέγοντας ‘τυπικό’ dub, εννοούμε αυτό που παράγει ένας καλός παραγωγός, αν τον αφήσουμε σε ένα καλό studio, να παίξει με τα μηχανήματα, χωρίς όμως να διαθέτει αρκετές καινοτόμες ιδέες. Κάτι ανάλογο κάνει και ο Ladyman, παραθέτοντας στο Viagra Opus 18 ολόκληρα κομμάτια, μέσης διάρκειας δυόμισι λεπτών το καθένα. Διαλέγει μια αρκετά καλή παλέτα από dub ρυθμούς για πλατφόρμα, αλλά δυστυχώς σταματάει εκεί. Το αποτέλεσμα είναι να σου μένει η αίσθηση του ημιτελούς … με λίγα λόγια φτιάχτηκε μια γερή βάση αλλά τίποτα δεν τοποθετήθηκε πάνω της.
Ρίχνοντας μια ματιά στο βιογραφικό του Mesinai στις φτωχές πληροφορίες που δίνονται στο cd, παρατηρούμε ότι πρόκειται για έναν πολυάσχολο τύπο. Μοιράζοντας το χρόνο του μεταξύ της γενέτειρας του Ιερουσαλήμ και της Νέας Υόρκης, δουλεύει σαν παραγωγός, μουσικός, μηχανικός ήχου και dj, σε projects που έχουν να κάνουν και με τη μουσική της δύσης και της ανατολής. Κυκλοφορεί μάλιστα συχνότατα δίσκους, κάτω από διάφορα ονόματα.
Ίσως κάπου εκεί να χάνει ελαφρώς το παιχνίδι, μια και μάλλον θα έπρεπε να επικεντρώνεται περισσότερο σε κάποια πράγματα, συνδυάζοντας τις ικανότητες του σαν παραγωγός με άλλους ταλαντούχους μουσικούς. Αρκετές συμβουλές όμως του δώσαμε για το μέλλον του, αν χρειαστεί περισσότερα μπορεί να αναφερθεί στο ειδικό τμήμα music-consulting του Avopolis Network.
