Όσο ασυνήθιστο είναι το όνομα των Sphyr άλλο τόσο είναι και η μουσική τους. Είναι αρκετά δύσκολο να εντοπίσουμε κάτι αντίστοιχο, ιδιαίτερα στη μορφή μιας ολοκληρωμένης κυκλοφορίας. Αυτό γίνεται φανερό από το εναρκτήριο κιόλας 'Together Apart' όταν μετά τις εισαγωγικές ακουστικές συγχορδίες ξεκινάει μια διαρκής απαγγελία στοίχων που παραπέμπουν ξεκάθαρα στην beat generation. Αυτός ο συνδυασμός spoken-word poetry και ακουστικών οργάνων θα συνεχιστεί σε διάφορες μορφές και στα επόμενα 40 λεπτά του cd.
Η σύνθεση των Sphyr, που εξηγεί μερικώς και το μουσικό αποτέλεσμα, αποτελείται από δυο μέλη των γνωστών post rockers Do Make Say Think (τους Ohad Benchetrit και Dave Mitchell) και τον επίσης καναδό ποιητή Derek Stephens. Προσπαθώντας να χωρίσουμε το μουσικό με το ποιητικό μέρος, βλέπουμε ότι οι Benchetrit-Mitchell τα πάνε μια χαρά. Δημιουργούν καταπληκτικές συνθέσεις, δανειζόμενοι στοιχεία από το folk, την κλασική μουσική, τα soundtracks και λιγότερο από το post rock. Καταφέρνουν να προσεγγίζουν περισσότερο τον Tiersen και τον Χατζηδάκη παρά τους Godspeed. Από την άλλη πλευρά ο Stephens, απαγγέλλει τις 'ιστορίες του δρόμου' του, κρατώντας παράλληλα μια συμπαγής ροή, σαν μια συνάντηση Ginsberg με Gill Scott όπως γράφτηκε κάπου.
Τελικά ο δίσκος των Sphyr είναι αρκετά καλός για να τον χαρακτηρίσεις απλά ως ένα πείραμα. Είναι βέβαια λίγο δύσκολος μια και ο συνδυασμός καταιγιστικής ροής στίχων με διαρκείς εναλλαγές στα ακόρντα και τους ρυθμούς δεν είναι και ότι πιο εύκολο μπορεί να παρακολουθήσει κανείς. Κανείς όμως δεν θα περίμενε από ένα side project μπάντας της καναδικής post rock σκηνής να βγάλει δίσκους για το καθημερινό 'cup of tea'.
