Η Isobel έχει δείξει από το πρώτο της άλμπουμ με τους Gentle Waves, πως η αγάπη της για τα swinging sixties και πολλά από τα δημοφιλή μουσικά ρεύματα εκείνης εποχής, όπως η bossa nova, καθώς και η τραγουδοποιία του Serge Gainsbourg και του Lee Hazlewood, είναι από τις πιο αγαπημένες της μουσικές και ως εκ τούτου τους αποτείνει έναν –διαρκή- φόρο τιμής σε κάθε της δουλειά.
Και σε αυτό το ep λοιπόν, που κυκλοφορεί σαν συνέχεια του τελευταίου της long play δίσκου, που πρόσφατα παρουσιάσαμε στο avopolis, η Isobel μένει μεν πιστή στον γεμάτο πλούσιες ενορχηστρώσεις ήχο της και στην αέρινη ευαίσθητη ερμηνεία της, αλλά ταυτόχρονα μας εκπλήσσει με την συνεργασία της με τον –πολυαγαπημένο μας- Mark Lanegan, στο καλύτερο τραγούδι του ep. Το Why Does My Head Hurt So?, μία από κοινού σύνθεση με τον Lanegan, υπάρχει μεν στο long-play άλμπουμ Amorino, αλλά όχι στην εκτέλεση που το ακούμε εδώ, σαν ντουέτο δηλαδή. Η ερμηνεία του τελευταίου είναι καταλυτική και δίνει μία διαφορετική οντότητα στο τραγούδι, κάνοντάς μας αναρωτιόμαστε γιατί δεν μπήκε με αυτή τη μορφή στο άλμπουμ.
Επίσης, διασκευάζει (μάλλον άνευρα) το κλασσικό Bang Bang του κυρίου Sonny Bono, ενώ στο closing track μας επιφυλάσσει μία ακόμη -αισθητά καλύτερη- διασκευή, αυτή τη φορά στο Argomenti του Morricone. Όσο για τα υπόλοιπα 3 τραγούδια του άλμπουμ, εκτός από το ομώνυμο, που υπάρχει και στο άλμπουμ, έχουμε άλλα 2 ενδιαφέροντα τραγούδια, το “Bordello Queen” και η συνέχεια του «The Breeze whispered your name (εδώ pt2)», που όμως τελικά -ξανακούγοντας το άλμπουμ- δικαιώνουν την επιλογή της νεαράς τσελίστριας/τραγουδίστριας να τα συμπεριλάβει σαν b-sides, σε αυτή την κυκλοφορία. Αν έχετε -και μόνο τότε- ήδη αγοράσει το άλμπουμ και θεωρείτε τον εαυτό σας έναν μεγάλο fan της, τότε το συγκεκριμένο ep θα σας φανεί ενδιαφέρον.
