Η εγγενής εκλεκτικότητα ως προς τις μουσικές επιρροές (ψυχεδελική φόλκ, progressive rock, dub, breakbeats) και η εκκεντρικότητα ως προς τη σύνθεση που χαρακτηρίζουν τη βρετανική μπάντα Βeta, και τα οποία στο παρελθόν λειτούργησαν σα δίκοπο μαχαίρι –είτε εξυψώνοντας την στη στρατόσφαιρα της μαγικής αλχημείας (βλέπε τα τρία πρώτα Ep’s τους), είτε καταδικάζοντάς τους στη στρυφνότητα μιάς πειραματικής εντροπίας (βλέπε τα δύο πρώτα άλπουμ: The Beta Band και Hot Shots II) – στο νέο άλπουμ υποτάσσονται σε μία σχεδόν ορθόδοξη άποψη περί ποπ τραγουδιού –σύνθεσης: έντονες μελωδικές γραμμές, ροκ κιθαριστικά riffs, μπαρόκ ποπ ενορχηστρώσεις, γραμμική εξέλιξη της σύνθεσης.
Το Heroes To Zeroes είναι, επομένως, το πλέον συμβατικό και συμβατό έργο των Beta Band, που κάθε ανυποψίαστος ακροατής μπορεί να προσεγγίσει με κάποια σχετική ασφάλεια.
Ισως έτσι είναι και καλύτερα, μια, που είναι προτιμότερη η όσο γίνεται διαυγέστερη εστίαση μίας εκκεντρικής -αλλά όχι εξεζητημένης- ποπ τραγουδοποιίας, παρά η στρεβλή και θολή ματιά της εσωστρεφούς avant-pop.
