Είμαι σίγουρος ότι και μόνο ο τίτλος αυτής της συλλογής είναι ικανός να στείλει μια ανατριχίλα στη σπονδυλική σας στήλη. Χώρια που εδώ και μήνες είχατε φάει τα νύχια σας μέχρι το κόκκαλο από την αγωνία για το ποιοί θα είναι υποψήφιοι για τα φετινά βραβεία Grammy και ποιοί τελικά θα τα κερδίσουν.
Χρόνια τώρα θεωρούμε τα εν λόγω βραβεία τον πιο άχρηστο θεσμό, που σκοπό του δεν έχει τίποτε παραπάνω από τα επιβεβαιώσει τα αυτονόητα. Ποιοί είναι οι περισσότερο επιτυχημένοι – κι όχι απαραίτητα οι καλύτεροι – καλλιτέχνες, με άλλα λόγια ποιοί είναι αυτοί που φέρνουν τον μεγαλύτερο όγκο χρημάτων στα ταμεία της Αμερικανικής δισκογραφίας και διαγράφουν την εντυπωσιακότερη πορεία στο διεθνές δισκογραφικό στερέωμα. Τα βραβεία δε έχουν τόσες πολλές κατηγορίες που καταντάει αστείο, λες και όλες αυτές οι βραβεύσεις έχουν επινοηθεί για να μην μείνει κανείς παραπονεμένος, να εισπράξουν όλοι από ένα μικρό χτύπημα στην πλάτη για να συνεχίσουν με μεγαλύτερο ζήλο το θεάρεστο έργο της πώλησης δίσκων, ή τεμαχίων όπως αρέσκονται να αποκαλούν αυτούς τους τελευταίους οι άνθρωποι του χώρου.
Θα μπορούσαμε λοιπόν να σταματήσουμε εδώ, απορρίπτοντας ασυζητητί την προσφορά του cd στην ευρύτερη παραγωγή. Με άλλα λόγια, τι εξυπηρετεί αυτή η κυκλοφορία; Να πάνε ένα μέρος από τα έσοδα στο Ίδρυμα Grammy όπως μας πληροφορεί το εσώφυλλο; Αν είναι έτσι, να μάνι – μάνι ένας καλός λόγος να μην το αποκτήσετε ποτέ! Δεν θέλουμε ενδυνάμωση μιας βιομηχανίας που είναι δεδομένο ότι αγνοεί και αποκλείει - εμμέσως πλην σαφώς - την πλειοψηφία της Αμερικάνικης μουσικής παραγωγής, παρά ασχολείται με τον «μικρό» και μαζικό κύκλο των δικών της εργασιών. Για δίσκους εκτός Ηνωμένων Πολιτειών δεν το συζητάμε φυσικά...
Θα παίρνατε δηλαδή ποτέ ένα dvd που έχει τα trailers από πολλές ταινίες που είναι υποψήφιες για το βραβείο Όσκαρ (και μην αρχίσω ΚΑΙ γι’ αυτόν το θεσμό!); Πόση απ’ την αξία ενός καλλιτέχνη μπορεί κανείς να εισπράξει από ένα τραγούδι του; Επιπλέον σ’ όλα αυτά, πόσο πολύ σας έλειπε η νέα υποψηφιότητα των Eagles για «Καλύτερη Ποπ Ερμηνεία από ένα ντουέτο ή συγκρότημα με φωνητικά»; Για όνομα δηλαδή! Φέρτε μου πέντε Αρίων καλύτερα, μαζί με δύο Valium!
ΑΛΛΑ! Υπάρχει ένα μεγάλο αλλά! Τι να πει κανείς από την άλλη όταν το cd αυτό περιέχει μερικά από τα καλύτερα κομμάτια της περυσινής χρονιάς; Όχι, όχι, δεν εννοώ το πέμπτο track από το πρόσφατο άλμπουμ των Mogwai, ούτε καν την προσιτή επιστροφή των Radiohead. Hidden Cameras χλωμό το κόβω και οι White Stripes είναι μεν υποψήφιοι, δεν ήταν διαθέσιμο όμως κανένα κομμάτι τους από το άλμπουμ "Elephant".
Αυτά που όμως μπορείτε όμως να ακούσετε εδώ είναι τα κάτωθι και δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα: ξεκίνημα με Beyonce και "Crazy In Love", ένα από τα σινγκλ της χρονιάς αναμφίβολα και καλύτερο απ' όλα σύμφωνα ακόμη και με το NME (αν σας λέει κάτι ακόμη η γνώμη του). Συνέχεια με τη συνεργασία Black Eyed Peas και Justin Timberlake, πιο κάτω θα συναντήσουμε και τον τελευταίο μόνο του, Missy Elliott με το περίφημο "Work It" και το έξυπνο sample από το "Peter Piper" των Run DMC (που κι αυτό έχει σαμπλάρει με τη σειρά τα καμπανάκια απ' αλλού, από το "Mardi Gras" του Bob James), Eminem βεβαίως - βεβαίως με το "Lose Yourself", ο κολλητός του 50 Cent με το μαϊντανό "In Da Club", Outkast όχι με το "Hey Ya!" αλλά με το "The Way You Move", ενώ την εικόνα της μαύρης μουσικής συμπληρώνουν οι πρωτοεμφανιζόμενοι και ανερχόμενοι Heather Headley και Sean Paul.
Από την πλευρά της λευκής παροδικής ποπ, έχουμε Christina Aguilera, Avril Lavigne και Evanescence ενώ την "ποιοτική" άποψη αντιπροσωπεύουν οι Coldplay, Fountains Of Wayne, άντε και οι Matchbox Twenty (και χάρη τους κάνουμε!). Το cd συμπληρώνουν και οι απαραίτητοι βαρετοί δεινόσαυροι, Michael McDonald (προς Θεού πια, δεν τον βαρέθηκαν πια;), ο Sting (zzzzzzzzz), οι Eagles που προαναφέραμε, και δύο αξιοπρεπείς παρουσίες από το παρελθόν που βραβεύουν πιθανά λόγω συγκίνησης από το θάνατό τους, ο George Harrison και ο Warren Zevon.
Αγνοείστε λοιπόν ότι εδώ μιλάμε για ένα cd που έχει σχέση με τον αδιάφορο για εμάς θεσμό των Grammys και πάρτε αυτό το δίσκο σαν να επρόκειτο για το "Now That's What I Call Music Vol. 158", τα καλύτερα της χρονιάς 2004 για όλη την οικογένεια. Ορισμένα από τα κομμάτια του θα σας φτιάξουν ωραία ατμόσφαιρα στο επερχόμενο πάρτυ σας, ίσως να ακούγονται και σούπερ από το πανάκριβο καινούργιο στερεοφωνικό του αυτοκινήτου σας. Η καλή σας δίπλα μπορεί να μην ακούει καλά για κάνα - δυο μέρες, αλλά έτσι είναι η σπουδαία ποπ: αλλάζει πολλά γύρω της με το ισοπεδωτικό πολιτιστικά πέρασμά της...
