Ένα από τα καλύτερα σχήματα της ευρύτερης ηλεκτρονικής σκηνής ήταν και οι Red Snapper, και λέω ήταν γιατί όπως θα γνωρίζετε πιθανόν, δεν υφίστανται πλέον σαν σχήμα. Το τελευταίο τους άλμπουμ – για την Warp Records, όπως και τα προηγούμενά τους – “We Aim To Satisfy Red Snapper” έδειχνε ότι είχαν πολλά να πουν ακόμη, όμως ένας Θεός ξέρει ποιες συγκυρίες τους ανάγκασαν να διακόψουν τη λειτουργία τους. Ευτυχώς, πρόλαβαν και έδωσαν μια συναυλία και στη χώρα μας, λίγο πριν εγκαταλείψουν την ενεργό δράση (και σε καμία περίπτωση δεν μπορώ ακόμη να θυμηθώ γιατί την είχα χάσει, απ’ τη στιγμή που πάω και βλέπω και τον τελευταίο πεθαμένο που έρχεται κατά δω…). Αυτές είναι οι δύο ύστατες κυκλοφορίες τους, κάτω από την αιγίδα της ευέλικτης και πάντοτε ενδιαφέρουσας Lo Recordings – η οποία σύντομα θα ξεκινήσει μια περαιτέρω συνεργασία με τα μέλη της μπάντας, ξεκινώντας με τη σόλο δουλειά του Richard Thair που θα κυκλοφορήσει καινούργια δουλειά κάτω από το όνομα Toob.
Πριν μιλήσουμε για τη μουσική των δίσκων, να πούμε δύο λόγια για τη συσκευασία τους. Την έχει επιμεληθεί – όπως και αρκετές ακόμη κυκλοφορίες της εταιρίας – η ομάδα Non-Format, δηλαδή οι Ekhorrn και Jon Forss, το δίδυμο που επιμελείται επίσης το πάντα εξαιρετικό layout του ειδικευμένου περιοδικού Wire. Συνεχίζοντας λοιπόν την ιδέα των «ξηλωμένων» γραμμάτων που ξεκίνησαν στα πιο πρόσφατα τεύχη του περιοδικού, προσφέρουν δύο εξώφυλλα με αναφορές στην «κλωστοϋφαντουργία». Το πρώτο, και ειδικά στην έκδοση του βινυλίου, έχει γαζωμένη επάνω στο κατάλευκο εξώφυλλο μια ετικέτα με το όνομα του συγκροτήματος – τα credits αναγράφονται σε ένα αυτοκόλλητο που υπάρχει στο οπισθόφυλλο – ενώ το δεύτερο έχει όλες τις πληροφορίες γαζωμένες επάνω σε ένα κομμάτι πανί (!), με το πίσω «άκομψο», γεμάτο κρόσια από κλωστές μέρος του να αποτελεί το εξώφυλλο. Πρωτοποριακό και παμέμορφο!
Πάμε όμως στη μουσική. Το ομώνυμο άλμπουμ των Red Snapper συλλέγει ηχογραφήσεις τους που δεν πρόκαμαν να περιληφθούν σε κάποια κανονική κυκλοφορία τους, αλλά και ορισμένα συμπληρωματικά τους κομμάτια, όπως ένα ρεμίξ στο “Hot Flush” από τους Sabres Of Paradise του Andrew Weatherall ή δύο ζωντανές ηχογραφήσεις των “The Tunnel” και “4 Dead Monks”. Εδώ περιέχεται και το τελευταίο τους ep που επρόκειτο να βγει από την εταιρία Nuphonic, αλλά δεν έγινε ποτέ κάτι τέτοιο μιας και το label έκλεισε. Περιττό να πούμε ότι σαν συνθέσεις στέκονται στο ύψος κάθε προηγούμενής δουλειάς τους, αναμειγνύοντας με τον μοναδικό τους τρόπο το jazz παίξιμο με μια συνετή δόση ηλεκτρονικών, δημιουργώντας υψηλής ενέργειας στιγμές που έχουν τις αναφορές τους κάποιες στιγμές ακόμη και στο funk. Η μουσική τους είχε όλα τα προσόντα να απευθυνθεί σε πολύ μεγαλύτερο ακροατήριο από εκείνο που τίμησε τελικά τους δίσκους τους, οπότε έστω και τώρα μπορείτε να φιλοδωρήσετε τη δισκοθήκη σας μ’ ένα άλμπουμ εξαιρετικής μουσικής, που θα ομορφύνει τις ώρες πριν από τη Σαββατιάτικη έξοδό σας, και όχι μόνο φυσικά!
Το “Redone” περιέχει δώδεκα επαναπροσεγγίσεις σε ισάριθμα κομμάτια τους, που πολύ έως ελάχιστα γνωστά ονόματα του χώρου. Ανάμεσά τους ένα ρεμίξ από το μέλος του συγκροτήματος Rich Thair, ένα από τους «δικούς» μας Blue States, ένα από τον θαυματουργό Ιάπωνα Susumu Yokota, ένα από τους Europa 51, ένα από τους Depth Charge, ένα από τους Rothko και πάει λέγοντας. Τα ονόματα όπως καταλαβαίνετε εγγυώνται ότι δεν θα έχουμε ένα συγκεκριμένο στυλ να περιμένουμε από το κάθε ρεμίξ, και σε καμία περίπτωση δεν είσαι σε θέση να γνωρίζει τι σου επιφυλάσσει το κάθε κομμάτι. Απαραίτητο συμπλήρωμα ως εκ τούτου της δισκογραφίας του γκρουπ, μα κι ένας ιδιαίτερα ενδιαφέρον δίσκος από μόνος του.
