Ανεξάρτητα με τις ηχογραφήσεις του, τι έχει κάνει στο παρελθόν μόνος του ή με τους Bad Seeds, ή τι θα κάνει στο μέλλον, τον Hugo Race θα τον σέβομαι απεριόριστα για εκείνη την απίθανη βραδιά που μας είχε χαρίσει πριν από αρκετά χρονάκια στο Bar των Ασωμάτων. Όσοι ήταν εκεί, το λένε ακόμα για την δύναμη και την φυσικότητα του Αυστραλού μουσικού και τραγουδοποιού που μόνος του με μία μόνο κιθάρα κράτησε τους φίλους της μουσικής του συνεπαρμένους από το ταλέντο του.
Δισκογραφικά νέα του Hugo Race είχε περάσει αρκετός καιρός από τότε που λάβαμε για τελευταία φορά. Από το “Last Frontier” είχαν περάσει τέσσερα χρόνια, όταν ήρθε στα χέρια μας το φετινό “Goldstreet Session” για το οποίο μαζί με τους πολύ καλούς οχτώ True Spirit και άλλους φίλους τους μαζευτήκανε στο στούντιο του στο Collingwood της Μελβούρνης με το tape των ηχογραφήσεων να ταξιδεύει ως την Γερμανία για να βάλουν ένα ηλεκτρονικό χεράκι οι Ingo Krauss και Ralf Droge και να επιστρέφει πίσω στην απέραντες παραλίες του Phillip Island για να αφεθεί στον Carl Orr για το τελικό mastering.
To ότι ενεπλάκησαν πολλοί ταλαντούχοι άνθρωποι στην δημιουργία του τελικού αποτελέσματος των Goldstreet Sessions σίγουρα φαίνεται. Κάθε άλλο παρά επιφανειακή δουλειά είναι, όσο και αν η downtempo σκοτεινή ατμόσφαιρα αρχικά στο απαίδευτο ή στο απασχολημένο αυτί προδίδει το βάθος και την ποιότητα των νέων συνθέσεων του Hugo Race.
Ο Hugo και οι συνεργάτες πάνω από την βασική μελωδία, που φυσικά υπάρχει σε κάθε ένα από οχτώ tracks, δίνουν μεγάλο βάρος στις λεπτομέρειες και εκεί είναι που κερδίζουν. Το album ακούγεται σαν ένα πνιγμένο στον καπνό session το οποίο όμως δουλεύτηκε τόσο πολύ στο στούντιο έτσι ώστε να τονίζει ταυτόχρονα και την στοιχειωμένη χαρακτηριστική φωνή του Hugo αλλά και την τελευταία νότα που ακούγεται από οποιοδήποτε όργανο, από τα φωτεινά πνευστά ως τα ηλεκτρονικά παιχνιδίσματα με λούπες και background θορύβους.
Πέρα όμως από τη μουσική, υποκλινόμαστε στον Hugo Race, τον τραγουδοποιό, που μέσα σε λίγα τραγούδια συγκέντρωσε την σύγχρονη αστική αγωνία, την αναπόληση του παρελθόντος και την φόβο του μέλλοντος που έρχεται, όπως αυτός τα αισθάνεται.
