Από όποια σκοπιά και αν το δει κανείς οι Farmers Manual αποτελούν μια ιδιάζουσα περίπτωση για την Αυστριακή ηλεκτρονική σκηνή. Ξεκινώντας στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, επέλεξαν να κινηθούν στις πιο άναρχες ηχητικές διαδρομές, διαρκώς πειραματιζόμενοι σε διαφορετικούς ήχους, video προβολές και άλλες τεχνολογικές αυθαιρεσίες. Μάλιστα επέλεξαν ως φυσικό τους χώρο αυτοσχεδιασμού και πειραματισμών, όχι το studio αλλά τις μακροσκελείς και απρόβλεπτες ζωντανές τους εμφανίσεις.
Το να επιχειρήσει κανείς να ξεδιαλέξει κάποια από τα κομμάτια του αχανούς αυτού συναυλιακού παζλ των Farmers Manual, είναι από δύσκολο ως αδύνατο, αν μάλιστα θελήσει να οι επιλογές του να είναι και αντιπροσωπευτικές. Οπότε οι τύποι της Mego έδωσαν την λύση του Γόρδιου αυτού δεσμού, συγκεντρώνοντας όλες τις live ηχογραφήσεις των FM που μπορούσαν να εντοπίσουν, μετατρέποντας τις σε mp3 και βάζοντας τις σε ένα DVD rom !!!
Με αυτόν το τρόπο η κυκλοφορία με κωδικό 777 της Mego, όχι μόνο ξεπερνά την τυπική 80λεπτη χωρητικότητα ενός cd, αλλά αγγίζει τα όρια του ηχητικού overdose, φτάνοντας σε διάρκεια τις 3 μέρες, 21 ώρες, 38 λεπτά και 3 δευτερόλεπτα! Σε αυτό το εντυπωσιακό μέγεθος, μπορούμε να προσθέσουμε και το υπόλοιπο υλικό που βρίσκεται στο dvd rom, όπως τις φωτογραφίες, τα video και κάποιες πληροφορίες και σχόλια, καταλήγοντας σε μια κυκλοφορία-υπερπαραγωγή. Επηρεασμένοι μάλιστα από το φιλελεύθερο στυλ του όλου project, οι παραγωγοί της Mego, διοχέτευσαν και όλο το ογκώδες αυτό περιεχόμενο σε ένα website (http://rla.web.fm/) στο οποίο ήδη έχουν αρχίσει τα updates με extra υλικό.
Ας περάσουμε όμως στο περιεχόμενο του dvd, στο βαθμό που είναι αυτό εφικτό, μια και ακόμα για μια επιλεκτική μόνο ακρόαση χρειάζεσαι βδομάδες. Όπως αναμενόταν στον ηχητικό κυκεώνα του RLA βρίσκεις τα πάντα. Από ήρεμες σχεδόν σιωπηλές στιγμές μέχρι πλήρες θόρυβο και από ερασιτεχνικές ηχογραφήσεις (βλέπε εμφάνιση στο Sonar στην οποία ακούγονται μέχρι και οι συζητήσεις του κόσμου) μέχρι παραγωγές που θα ζήλευε και το καλύτερο studio. Οι Farmers Manual χώνονται για τα καλά πίσω από τα powerbooks τους και αφήνονται σε ένα διαρκές κυνήγι ήχων και συχνοτήτων.
Εννοείται ότι οποιαδήποτε προσπάθεια ανακεφαλαίωσης και βαθμολόγησης αυτής της κυκλοφορίας πέφτει στο κενό. Ο όγκος της είναι απαγορευτικός για την διεξαγωγή οποιαδήποτε συμπερασμάτων, τη στιγμή μάλιστα που έχουμε να κάνουμε με έναν διαρκή αυτοσχεδιασμό (που μην ξεχνάμε κρατά σχεδόν τέσσερις μέρες). Το μόνο σίγουρο είναι ότι το RLA κατέχει τον προδιαγεγραμμένο χαρακτηρισμό τού δίσκου αναφοράς για την πειραματική μουσική ακόμα και αν κανένας μας (σας) δεν καταφέρει τελικά να το ακούσει-μελετήσει σε όλη του τη διάρκεια.
