Αυτό είναι το δεύτερο μέρος της σειράς της Blue Note, μιας εταιρίας που χάρη στο κόλλημα του ιδρυτή της, Alfred Lion, αγκάλιασε το acid-jazz υβρίδιο από τις ρίζες του. Στις αρχές των 90s το "Cantaloop (Flip Fantasia)" των US3, βασισμένο στο "Cantaloupe Island" του Herbie Hancock αποτέλεσε την πιο ίσως καλοφτιαγμένη και με γνώση προσπάθεια να δοθούν σάρκα και οστά στο μείγμα 60s soul, jazz, hip-hop, αλλά και σύγχρονων dance φορμών, περνώντας μάλιστα στο mainstream ακροατήριο. Και σχεδόν πάντα η Blue Note διακρινόταν όχι μόνο για το γούστο της, αλλά για τη γνώση και, τουλάχιστον στο συγκεκριμένο είδος, την δημιουργικό κόλλημα αυτών των εξ αρχής ασύμβατων ρυθμών και μουσικών φιλοσοφιών.
Κεντρικό ρόλο στο συγκεκριμένο είδος, άλλωστε, έχει όχι ο ρυθμός, αλλά το jazzy feeling, τα φωνητικά, οι πιάνο παρεμβολές, τα πνευστά. Κι αυτό πάνω κάτω μας δείχνει ο DJ Smash στο δεύτερο μέρος της σειράς, υπό τον τίτλο Phonography: Ξεκινά από downtempo και trip hop και καταλήγει σε house και drum 'n' bass, σχεδόν ανεπαίσθητα, με μπούσουλα την αίσθηση που μένει στα αυτιά σου.
Να πούμε ότι ο DJ Smash, ο άνθρωπος που συγκεντρώνει εδώ το υλικό, ριμιξάρει και μιξάρει μεταξύ τους τα κομμάτια, ήταν κι εκείνος από την αρχή παρών στην υπό διαμόρφωση σκηνή, ξοδεύοντας τα χρόνια του στα 90s, σε δουλειά remixing για καλλιτέχνες της Blue Note, παράλληλα με συμμετοχές από εδώ και από εκεί. Αυτή τη φορά, μάλιστα, μαζί με δικά του remix, συγκεντρώνει και αυθεντικές versions: Άλλωστε τι παρεμβολές να κάνει στο "So Flute" (St. Germain), αφού ουσιαστικά το ίδιο υβρίδιο υπηρετεί από την αρχή και μάλιστα με τον ίδιο σεβασμό!
Ενδιάμεσα περνούν όργια κρουστών με συμμετοχή Mos Def, λαουντζάτα κομμάτια για τεράστιους καναπέδες με άφθονο aircondition να παίζει μπάλα, ηλεκτρονικές μεταλλάξεις ξεχασμένων λες sessions του Miles Davis. Σιγά σιγά οι ρυθμοί αυξάνουν και περνάμε σε γρήγορους bossa nova ρυθμούς για ονειρικές στιγμές στην παραλία, χαουζάκια αλά St. Germain για να ζεσταίνονται οι κλάμπερς και φτάνουμε σε drum'n'bass παραλήρημα μέχρι το τέλος.
Όλο το ταξίδι λατινικών, αφρικανικών, bossa nova, jazz ευαισθησιών από τη μία και από την άλλη dub, house, hip-hop ρυθμών είναι συναρπαστικό από την αρχή του, ίσως με μία-δύο ενστάσεις στη λίστα, που κι αυτές υποκειμενικές είναι. Ένας ιδανικός και καθόλου "δήθεν" σύντροφος για καλοκαιρινές ξάπλες - και όχι μόνο!
