Το All Tomorrow’s Parties είναι ένα από τα φεστιβάλ-φετίχ για κάθε φανατικό μουσικόφιλο. Λαμβάνει χώρα κάθε Απρίλιο στο θέρετρο του Camber Sands στο Essex (στην Αγγλική που είναι και η αρχική εκδοχή του) στο οποίο συνήθως συγκεντρώνεται όλη η αφρόκρεμα της νέας μουσικής σκηνής. Ο χαρακτήρας του είναι εντελώς διαφορετικός από αυτό που έχουμε στο μυαλό μας για τα πιο mainstream φεστιβάλ, με τα συγκροτήματα να είναι σαφώς πιο ελεύθερα και ο κόσμος πιο συνειδητοποιημένος για το τι βλέπει. Έτσι είναι πολύ πιθανόν να συναντήσεις του Sonic Youth να αυτοσχεδιάζουν σε ολόκληρο το σετ, ή τον Aphex Twin να μιξάρει αποκλειστικά θόρυβο, αλλά άπαξ και ξεκίνησες για το ATP είσαι προετοιμασμένος για κάτι το διαφορετικό.
Κάθε χρόνο την ‘φιλοξενία’ αναλαμβάνει από ένα συγκρότημα, το οποίο καθορίζει και το line up και στην ουσία διαμορφώνει και το στυλ του φεστιβάλ. Από τη θέση του ‘host’ έχουν περάσει στα περασμένα φεστιβάλ οι Tortoise και οι Shellac, ενώ το φετινό ανέλαβαν οι Autechre, δίνοντας του μια σαφώς πιο ηλεκτρονική διάσταση. Αυτή ακριβώς διάσταση έχει και το cd-συλλογή, το οποίο αντιθέτως με ότι περιμένουμε από αντίστοιχες συλλογές, έχει σαφώς μεγαλύτερη αξία από ένα απλό σουβενίρ για όσους παραβρέθηκαν στο φεστιβάλ.
Ο λόγος είναι ότι τα 19 κομμάτια που περιλαμβάνονται στο διπλό cd είναι κατά την πλειοψηφία τους ακυκλοφόρητα ή πολύ δυσεύρετα. Το πρώτο cd έχει μια αξιοσημείωτη hip hop νότα από τους Public Enemy, Masters of Illusion και Dr Dooom αλλά και μια πλειάδα ακυκλοφόρητων κομματιών από δυνατά ονόματα της ηλεκτρονικής σκηνής, όπως οι Gescom, Push Button Objects και Jim O’ Rourke.
Τo δεύτερο cd συνεχίζει τις ηλεκτρονικές διαδρομές με σημείο εκκίνησης αυτή τη φορά το techno, όπως φαίνεται και από το δυσεύρετο Please Stand By του Carl Craig ή BFC που ανοίγει το cd. Η συνέχεια επιφυλάσσει επίσης μια σειρά από εξέχοντες εκπροσώπους της ηλεκτρονικής σκηνής, σε πολύ ενδιαφέροντα (παρ’ ότι ακυκλοφόρητα) tracks. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους Autechre, Baby Ford, Bola, Pita, Hecker, με τους δυο τελευταίους να εκπροσωπούν την πιο experimental πλευρά του cd. Το κιθαριστικό διάλειμμα έρχεται από τους Earth και το Dissolution III που διαφημίζεται ως η πρώτη κυκλοφορία τους μετά από επταετή τουλάχιστον δισκογραφική απουσία.
Θα μπορούσε κάποιος να παραπονεθεί για την απουσία από το tracklist γνωστών ονομάτων που υπήρχαν στο line up του ATP όπως οι Coil, Aphex Twin, El-P κλπ. Για κάτι τέτοιο όμως δεν θα επαρκούσε ούτε πενταπλό cd, ενώ από την άλλη η ιδέα του να μη χρησιμοποιηθούν ήδη γνωστά κομμάτια αλλά ανάλογου επιπέδου ακυκλοφόρητα μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους. Με λίγα λόγια το ATP 3.0 αντίθετα με τις περισσότερες συλλογές έχει λόγο ύπαρξης και αποτελεί μια πολύ καλή πρόταση για όσους ασχολούνται λίγο πιο εκτενώς με τις σύγχρονες μουσικές τάσεις ... ότι ακριβώς δηλαδή συμβαίνει και με το ίδιο το φεστιβάλ.Το All Tomorrow’s Parties είναι ένα από τα φεστιβάλ-φετίχ για κάθε φανατικό μουσικόφιλο. Λαμβάνει χώρα κάθε Απρίλιο στο θέρετρο του Camber Sands στο Essex (στην Αγγλική που είναι και η αρχική εκδοχή του) στο οποίο συνήθως συγκεντρώνεται όλη η αφρόκρεμα της νέας μουσικής σκηνής. Ο χαρακτήρας του είναι εντελώς διαφορετικός από αυτό που έχουμε στο μυαλό μας για τα πιο mainstream φεστιβάλ, με τα συγκροτήματα να είναι σαφώς πιο ελεύθερα και ο κόσμος πιο συνειδητοποιημένος για το τι βλέπει. Έτσι είναι πολύ πιθανόν να συναντήσεις του Sonic Youth να αυτοσχεδιάζουν σε ολόκληρο το σετ, ή τον Aphex Twin να μιξάρει αποκλειστικά θόρυβο, αλλά άπαξ και ξεκίνησες για το ATP είσαι προετοιμασμένος για κάτι το διαφορετικό.
Κάθε χρόνο την ‘φιλοξενία’ αναλαμβάνει από ένα συγκρότημα, το οποίο καθορίζει και το line up και στην ουσία διαμορφώνει και το στυλ του φεστιβάλ. Από τη θέση του ‘host’ έχουν περάσει στα περασμένα φεστιβάλ οι Tortoise και οι Shellac, ενώ το φετινό ανέλαβαν οι Autechre, δίνοντας του μια σαφώς πιο ηλεκτρονική διάσταση. Αυτή ακριβώς διάσταση έχει και το cd-συλλογή, το οποίο αντιθέτως με ότι περιμένουμε από αντίστοιχες συλλογές, έχει σαφώς μεγαλύτερη αξία από ένα απλό σουβενίρ για όσους παραβρέθηκαν στο φεστιβάλ.
Ο λόγος είναι ότι τα 19 κομμάτια που περιλαμβάνονται στο διπλό cd είναι κατά την πλειοψηφία τους ακυκλοφόρητα ή πολύ δυσεύρετα. Το πρώτο cd έχει μια δυνατή hip hop νότα από τους Public Enemy, Masters of Illusion και Dr Dooom αλλά και μια πλειάδα ακυκλοφόρητων κομματιών από δυνατά ονόματα της ηλεκτρονικής σκηνής, όπως οι Gescom, Push Button Objects και Jim O’ Rourke.
Τo δεύτερο cd συνεχίζει τις ηλεκτρονικές διαδρομές με σημείο εκκίνησης αυτή τη φορά το techno, όπως φαίνεται και από το δυσεύρετο Please Stand By του Carl Craig ή BFC που ανοίγει το cd. Η συνέχεια επιφυλάσσει επίσης μια σειρά από εξέχοντες εκπροσώπους της ηλεκτρονικής σκηνής, σε πολύ ενδιαφέροντα (παρ’ ότι ακυκλοφόρητα) tracks. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους Autechre, Baby Ford, Bola, Pita, Hecker, με τους δυο τελευταίους να εκπροσωπούν την πιο experimental πλευρά του cd. Το κιθαριστικό διάλειμμα έρχεται από τους Earth και το Dissolution III που διαφημίζεται ως η πρώτη κυκλοφορία τους μετά από επταετή τουλάχιστον δισκογραφική απουσία.
Θα μπορούσε κάποιος να παραπονεθεί για την απουσία από το tracklist γνωστών ονομάτων που υπήρχαν στο line up του ATP όπως οι Coil, Aphex Twin, El-P κλπ. Για κάτι τέτοιο όμως δεν θα επαρκούσε ούτε πενταπλό cd, ενώ από την άλλη η ιδέα του να μη χρησιμοποιηθούν ήδη γνωστά κομμάτια αλλά ανάλογου επιπέδου ακυκλοφόρητα, μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους. Με λίγα λόγια το ATP 3.0 αντίθετα με τις περισσότερες συλλογές έχει λόγο ύπαρξης και αποτελεί μια πολύ καλή πρόταση για όσους ασχολούνται λίγο πιο εκτενώς με τις σύγχρονες μουσικές τάσεις ... ότι ακριβώς δηλαδή συμβαίνει και με το ίδιο το φεστιβάλ.
