Μια από της πιο όμορφες και ευρέως αναγνωρίσιμες φωνές της Jamaica αυτόν τον καιρό είναι βέβαια ο Horace Andy. Μπορεί στον πολύ κόσμο να έγινε γνωστός όταν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας τον προσέγγισε ένα μικρό και άγνωστο εκείνη την εποχή group ονόματι Massive Attack, αλλά η δισκογραφική του παρουσία εκτείνεται μέχρι πίσω στο 1977, με μια σειρά από δίσκους, συλλογές, διασκευές και ένα σωρό άλλες κυκλοφορίες, πραγματικός πονοκέφαλος για τους μουσικοσυλλέκτες, όπως άλλωστε συνηθίζεται να γίνεται με τους Τζαμαϊκανους μουσικούς.
Έτσι ενώ εξακολουθεί να δανείζει τη φωνή του στους Massive Attack και σε άλλα σύγχρονα projects (βλέπε 1 Giant Leap) δεν παραλείπει να συνεχίζει και την προσωπική του δισκογραφική πορεία, στα πιο παραδοσιακά μονοπάτια της Τζαμαϊκανής μουσικής. Έτσι, εν έτει 2003, ενώνει τις δυνάμεις του με ένα πολύ δυνατό team παραγωγών (Guillaume “Stepper” Briard, Sly and Robbie, Godwin Logie) και επισκέπτεται τις γνώριμες του Dub/Reggae/Ska περιοχές με το υπέροχο Mek It Bun.
Ας ξεκινήσουμε ανάποδα, από τις διασκευές. Reggae δίσκος χωρίς διασκευές δεν γίνεται θα μου πείτε, αλλά τόσο το Night Nurse όσο και το Horse With No Name που αναλαμβάνει να διασκευάσει εδώ ο Horace Andy είναι εκπληκτικά. Λες και είχαν γραφτεί τα κομμάτια ακριβώς για την φωνή του! Αλλά και ο υπόλοιπος δίσκος δεν πάει πίσω, η καταπληκτική φωνή του Horace δένει με πανέμορφες μελωδίες, με αποτέλεσμα το Mek It Bun να ξεχωρίζει από τον σωρό των Reggae κυκλοφοριών και να αποτελεί σίγουρα μια από τις επιλογές μας για το καλοκαίρι που σιγά σιγά πλησιάζει.
Το artwork είναι πλήρως συνυφασμένο με το περιεχόμενο του δίσκου, με τον Horace Andy να δοκιμάζει κατά σειρά διάφορες εκδοχές αυτού του χαρακτηριστικού είδους Τζαμαϊκανής πίπας, των οποίων το ‘εκλεκτό’ περιεχόμενο τεμαχίζει σε ένα άλλο πλάνο, ενώ η κατάληξη είναι το τεράστιο χαμόγελο του Horace Andy στην τελευταία photo. Είθε τα θετικά vibes που εκπέμπει αυτός ο δίσκος να επηρεάσουν την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα στον κόσμο τελευταία ...
Άλλος ένας πολύ καλός δίσκος λοιπόν για τον Horace Andy, ο οποίος από ότι φαίνεται κερδίζει τις εντυπώσεις με ότι και αν κάνει και αποτελεί φλέβα χρυσού για την μουσική της Jamaica ανεξάρτητα αν ο ίδιος έχει φύγει προ πολλού από εκεί και περιπλανιέται στις λεωφόρους του κόσμου. Η Τζαμαϊκανή καρδιά χτυπά ακόμα δυνατά. Mek it Bun mr rastaman!!!
