Μια φορά και έναν καιρό (κάπου στο 1995 δηλαδή) εμφανίστηκε ένα συγκρότημα με το περίεργο όνομα Boards of Canada. Ξεκίνησε με δυο EP’s, το εισαγωγικό Twoism και το προκείμενο Hi Scores στην εταιρία Skam του Manchester το οποίο και έκανε με μιας θραύση στα δισκάδικα της Oldham Street και στα music addicts της περιοχής (και όχι μόνο). Όταν ήρθε η πρώτη κανονική κυκλοφορία, το επίσης περίεργα τιτλοφορημένο Music Has The Right To Children, οι συνθήκες είχαν ωριμάσει, η Warp τους είχε αναλάβει και οι Boards πέρασαν σε ένα σαφώς μεγαλύτερο κοινό.
Κάτι που ο Aphex είχε γίνει πολύ σκληρός, κάτι που οι Autechre πολύ δύστροποι και στο χώρο της απλής, χαλαρής και απέριττης electronica είχε μείνει ένα κενό. Έβαλε και το χεράκι της η Warp και οι Boards βρέθηκαν σε μεγαλύτερα και πιο ετερόκλιτα ακροατήρια. Εν έτει 2002 μάλιστα, ο επόμενος δίσκος τους με τίτλο Geogaddi (κάτι λέγαμε πριν για περίεργα ονόματα) αποτελεί την συνεπή συνέχεια του ντεμπούτο τους και κρίνεται σίγουρα επιτυχημένος.
Επιστροφή στο παρόν τώρα και στη διαπίστωση ότι αυτά τα πρώτα EPs των Boards of Canada, τα οποία σε τίποτα δεν είχαν να ζηλέψουν τις επόμενες κυκλοφορίες τους, υπήρχαν στην κατοχή μιας μικρής μόνο μερίδας των φίλων τους (άντε και σε πιο ‘ανεπίσημη’ μορφή σε όσους είχαν γρήγορη πρόσβαση στο internet). Έτσι αποφασίστηκε και η επανακυκλοφορία τους, ξεκινώντας από το Twoism λίγους μήνες πριν και περνώντας τώρα και στο Hi Scores.
Συνήθως οι επανακυκλοφορίες και ειδικότερα αυτές των EPs αφορούν μια μερίδα μόνο τον (πρόσφατων) φίλων του group που ψάχνουν να συμπληρώσουν τα κενά στη δισκοθήκη τους. Εδώ όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά, μια και το High Scores στέκει αυτόφωτο ακόμα και στο 2003, όχι τόσο για τον πρωτοποριακό του ήχο, όσο για την ομορφιά και την ζωντάνια των 6 συνθέσεων του.
Αρχίζοντας από το υπέροχο ομώνυμο track, το οποίο διαθέτει στο έπακρο αυτήν την υπέροχη μουντάδα των Boards περνάμε σε ένα ακόμα highlight της καριέρας τους, το Turqoise Hexagon Sun το οποίο υπάρχει και στο Music Has The Right To Children. Η μελαγχολική electronica σιγά σιγά δέχεται electro και new wave προσμίξεις στο Niogax ενώ σκοτεινιάζει επικίνδυνα στο June 9th. Το See Ya Later που ακολουθεί είναι μάλλον η πιο αδύναμη στιγμή του EP ενώ το κλείσιμο ανήκει στο Everything you do is a ballon, που παραπέμπει στον Eno και τις πρώιμες ambient στιγμές του Aphex Twin.
To High Scores μπορεί να μην φτάνει την ομοιομορφία και την πληρότητα των επόμενων κυκλοφοριών των Boards αλλά διαθέτει την φρεσκάδα που αποπνέουν τα νεοσχηματισμένα goups συν όλα τα χαρακτηριστικό του στυλ της μουσικής των BOC. Τα 33 λεπτά του είναι σίγουρα απολαυστικά και διαφοροποιούν το High Scores από την μεγάλη μάζα των EPs που κυκλοφορούν καθημερινά.
