Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι όλες οι παραγωγές που επιμελείται ο Steve Albini ηχούν λίγο ή πολύ το ίδιο. Αν κάτι τέτοιο ισχύει, ίσως να οφείλεται στο ότι έχει χαρακτηρίσει με κάποιες δουλειές του ένα συγκεκριμένο κομμάτι αυτού που ονομάζουμε post - rock ήχο, κι επομένως ζητούν τη σύμπραξή του συγκροτήματα που επιθυμούν να κινηθούν στο χώρο αυτό.
Από μια άποψη, αυτό που παίζουν οι Bellini είναι χιλιοπαιγμένο τα τελευταία χρόνια και δεν βλέπουμε να εξαντλούνται σύντομα τα σχήματα που θα θελήσουν να δοκιμάσουν τούτα τα νερά. Απ' την άλλη όμως, μπορούν κάποιες φορές να παίζουν τόσο εκρηκτικά και με τόση φαντασία, που τους συγχωρείς την κοινή συνισταμένη που ακολουθούν με συγκροτήματα όπως οι εκπληκτικοί Giddy Motors για παράδειγμα.
Για να βάλουμε πάντως τα πράγματα σε τάξη, αν και έχουν ηχογραφήσει κι αυτοί -όπως και οι προαναφερόμενοι- το άλμπουμ τους στα Electrical Studios του Albini στο Σικάγο, εδώ έχουμε να κάνουμε με κυκλοφορία του 2001 (μην μας βαράτε, μόλις τώρα μας το έδωσαν στα χέρια!) και εκτός αυτού, οι δύο μπάντες προέρχονται από τις δύο απέναντι όχθες του Ατλαντικού - οι Bellini από τη μακρινότερη. Οπότε, μάλλον θα πρέπει να μιλάμε για περίπτωση που οι επιρροές συμπίπτουν και είναι οι γνωστές: ο "πατέρας" Captain Beefheart και τα δεκάδες μπάσταρδά του, το Νεοϋορκέζικο No Wave, οι σπουδαίοι Βρετανοί μαθητές του της ετικέτας Ron Johnson από τα '80ς, οι πειραματιστές του ρυθμού και των ξεχαρβαλωμένων κιθάρων Bastro και Slint κτλ.
Το γκρουπ σε κρατάει μόνιμα στην άκρη της καρέκλας σου, έτσι όπως αλλάζουν διαρκώς την τροπή των κομματιών τους, ενώ μια γυναικεία φωνή σου υπενθυμίζει πάντοτε ότι η Lydia Lunch ήταν μια πολύ σπουδαιότερη μορφή απ' όσο τη θεωρούν κάποιοι -τόσο ερμηνευτικά όσο και στιχουργικά, τηρουμένων των αναλογιών.
Το "Snowing Sun" είναι ένα ιλιγγιώδες ταξίδι με ανορθόδοξους αισθητικούς κανόνες, και όπως κάθε ανάλογο, απλής μετάβασης χωρίς διευκρινισμένο τελικό προορισμό, τέτοιο ταξίδι, απαιτεί γερά νεύρα για να το τολμήσεις.
Τέλος, για να μην πετάξετε τους Bellini γρήγορα - γρήγορα στο πίσω μέρος του μυαλού σας και για να τους δώσω ένα καλό credit, τη θέση του αποχωρήσαντα ντράμερ τους, θα πάρει κατά τα φαινόμενα ο Alex Fleisig των Girls Against Boys. Μήπως τους συμπαθήσατε λιγάκι παραπάνω τώρα;
