Ο ταλαιπωρημένος (βέβαια ...με τις επιλογές του) από δικαστήρια και δισκογραφικές, καθηγητής της G-ολογίας επιστρέφει με ένα πολύ φιλόδοξο και απίστευτα καλοφτιαγμένο για το, εν μέρει, κορεσμένο είδος του, album.
Ο Snoop κάλεσε ουκ ολίγους παραγωγούς (Neptunes, DJ Premier και Hi-Tek μεταξύ άλλων!), αλλά και μια σειρά από συνοδοιπόρους rappers να φτιάξουν μαζί τον απόλυτο West Coast rap δίσκο. Soulful μελωδίες, δυνατά beats, εμφανής 70s funk επιρροή αναμειγνύονται με τη βελούδινη φωνή του σε ένα G-funk παραλήρημα με ελάχιστες μέτριες στιγμές.
Ποιος να το περίμενε λοιπόν ότι στο έκτο του album θα ερχόταν η έκπληξη, χωρίς να αλλάξει αισθητά προσανατολισμό (αλλάζει βέβαια ο παραγωγός, αφού δεν βρίσκεται πλέον δίπλα του ο Dr.Dre). Eξακολουθεί να λέει ιστορίες περί bangin' and ballin', να παραθέτει αξιόλογα gangsta anthems και ξαποσταίνει σπάνια για ρομαντικές στιγμές. Φανταστείτε ότι το ευαίσθητο κομμάτι του album έχει τίτλο ..."I Miss That Bitch".
Ο DJ Premier βοηθά στο έξοχο 'Batman & Robin', οι Neptunes που κάνουν μια electro-funk επίθεση στα "Beautiful" και "From the Chuuuch to Da Palace", οι Jay-Z και Nate Dogg εμφανίζονται στο παλιομοδίτικο "Lollipop" με τις έξπυνες πινελιές από φλάουτο, ενώ η Ludacris συμμετέχει στο "You Got What I Want".
Η R&B στιγμή του album, το μελωδικό "I Believe in You", με τα γλυκά φωνητικά της LaToiya Williams, μάλλον χαλάει το κλίμα και η διασκευή σχεδόν του κομματιού των Eric B. & Rakim, "Paid in Full", εδώ ως "Paper'd Up" μοιάζει ανέμπνευστη, αλλά υπάρχουν πάρα πολλές άλλες καλές στιγμές, όπως αυτές που αναφέραμε, ή αυτή του Snoop-goes-Funkadelic "Hourglass" -μπορούμε να συνεχίζουμε δίχως νόημα για εκείνον που δεν έχει ήδη στα χέρια του το δίσκο.
Μια θριαμβευτική κι απρόσμενη επιστροφή από τον Snoop Dogg.
