Το κουιντέτο αυτό από τη Νέα Υόρκη δεν έχει κατά τα φαινόμενα καμία σχέση με το ραδιόφωνο του BBC, μα ούτε και με τις βραδιές που διοργάνωνε πριν από δύο-τρία χρόνια ο Alan McGee στο Λονδίνο και σε άλλες πόλεις του πλανήτη. Όσο για τις αναφορές στην πόλη διαμονής του Batman, αυτό μόνο εκείνοι μπορούν να ξέρουν πόση σημασία έχει στο όλο εγχείρημα, δεύτερο κατά σειρά στη δισκογραφία τους μετά το άλμπουμ "The New Song & Dance".
Πολλές φορές μιλάμε για τον κλασικό νεοκυματικό ήχο των αρχών της δεκαετίας του '80, κι ενώ πολλοί είναι εκείνοι που ανατρέχουν σ' αυτόν ως σημείο αναφοράς, ελάχιστοι είναι εκείνοι που καταφέρνουν να τον αναπαρασταίνουν πιστά και να ηχογραφούν κάτι εξίσου μεγαλειώδες. Πιο πρόσφατο παράδειγμα μιας τέτοιας μπάντας είναι οι Campag Velocet το 1999 με το άλμπουμ τους "Bon Chic Bon Genre" και τώρα καλωσορίζουμε αυτούς εδώ τους απίστευτους τύπους απ' το Μεγάλο Μήλο. Ο δίσκος τους θα σας θυμίσει πάρα πολλά πράγματα από το προαναφερθέν παρελθόν, πράγματα όμως που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία, παιγμένα εδώ με μοναδική μαεστρία και αληθινό πάθος και σεβασμό.
Ο ήχος λοιπόν των Radio 4 θα μπορούσε να περιγραφεί σαν "λευκό φανκ", αυτό το ύφος που αποθεώθηκε στη Μεγάλη Βρετανία από συγκροτήματα όπως οι Medium Medium, οι A Certain Ratio ή οι Gang Of Four, ενίοτε δε, όταν τα πράγματα σκληραίνουν λιγάκι, τότε μιλάμε για την υποκατηγορία της άνωθεν κατηγορίας, το λεγόμενο "industrial funk", που το εκπροσώπησαν επάξια γκρουπ σαν τους Pop Group, τους Clock DVA (της πρώτης περιόδου), τους Chakk ή τους Cabaret Voltaire μιας συγκεκριμένης περιόδου, εκεί στις αρχές πάντα των '80s. Βέβαια και οι Radio 4, ορμώμενοι απ' τη Νέα Υόρκη, δεν απείχαν και παντελώς από αντίστοιχα ερεθίσματα της πόλης τους και καταπληκτικά συγκροτήματα του ίδιου στυλ όπως οι ESG ή οι Liquid Liquid.
Αν τώρα όλα τα παραπάνω σας φαίνονται λίγο ξένα ή και ….παλαιολιθικά, να υπογραμμίσουμε τις ομοιότητές τους με πιο πρόσφατα γκρουπ όπως οι Happy Mondays των δύο πρώτων δίσκων ή οι Primal Scream του "Vanishing Point", με μεγαλύτερο ρυθμικό υπόβαθρο όμως και λιγότερη έμφαση στην εικόνα…
Το "Gotham!" αποπνέει φοβερές οσμές από ήχους που μπορεί σε κάποιους να φαντάζουν παρωχημένες, το σινγκλ "Dance To The Underground" για παράδειγμα δεν είναι δύσκολο να θυμίσει σε κάποιους ακόμη και τους Thompson Twins, αλλά εκεί είναι και το ζουμί της υπόθεσης: ποιος σας είπε ότι οι Thompson Twins δεν ήταν καταπληκτικοί για ένα διάστημα της καριέρας τους;!!
Πρόκειται με άλλα λόγια για έναν δίσκο μεθυστικό που εμείς δεν έχουμε τη δύναμη να βγάλουμε απ' το cd player, κι ως εκ τούτου, θα το δει σίγουρα στη λίστα με τα καλύτερά μας της χρονιάς, αυτή του γράφοντα τουλάχιστον!
