Γεννημένο σε ακρογιαλές κι ανέμελα μεσημέρια, ταξιδεμένο σ' ευφορικές κοιλάδες χαράς, κλεισμένο σε χρωματιστές μπουρμπουλήθρες, είναι το ντεμπούτο των AM60.
Οι Chris Root (Black Beans) και Mackie (Fun Lovin' Criminals), μαζί με τον Leon De Bretagne, σχηματίζουν ένα σύνολο ιδιοσυγκρασιακής, χαμογελαστής pop καλλιγραφίας που πατάει συνήθως σε ανάλαφρους hip-hop ρυθμούς, αλλά όπως θα το έκανε ένα kid των 60s, όσο cool θα το μεταχειρίζονταν οι FLC, όσο χαβαλετζίδικα θα το μεταχειριζόταν ο παλιός Beck.
Σημειώστε και μερικά σκόρπια κιθαριστικά hooks, το εκ πρώτης όψεως αθώο βλέμα των Hefner και τις βάσεις των Jurrassic 5, μαζί με "παιδικά" φωνητικά και μελωδίες και μια έντονη οσμή από ...Καλιφόρνια και φτάσατε κοντά στο παραμύθι.
Μην γίνεστε "μεγάλοι" όμως ξαφνικά, προσπαθώντας να καταλάβετε τι ακριβώς ακούτε (και κυρίως γιατί), ήδη οι Jo Whitley, John Peel, Steve Lamacq κάνουν σαν χαζομπαμπάδες και οι indie pop fans σκάνε χαμόγελα στα εύπεπτα τραγουδάκια.
Να περιμένουμε τα πρώτα ανοιξιάτικα barbecue ή θα πρέπει να χαρακτηριστούμε ξενέρωτοι αν στον ήλιο δεν ψήνουμε με ...Έφη Θώδη; Πλάκα κάνω, αλλά κι αν οι AM60 σας μοιάζουν να κάνουν κι εκείνοι την πλάκα τους, ακολουθήστε το δρόμο κι είναι σίγουρο ότι θα βρεθείτε με air condition τη light, δροσερή τραγουδοποιία τους. Ψωνίστε από τώρα τα ρούχα σας, είναι έτσι κι αλλιώς εκτός μόδας...
