Άλλη μια κυκλοφορία από το 2001, που όμως έχουμε την τύχη να τη βλέπουμε στα ελληνικά δισκοπωλεία έστω και καθυστερημένα, από την Hitch-Hyke, η οποία φέρνει πλέον στη χώρα μας τις πολύ ενδιαφέρουσες παραγωγές της Def Jux Recordings, του label που ιδρύθηκε από τον El-P. Μαζί με το album των Blackalicious το "Labor Days" είναι ό,τι καλύτερο ακούσαμε από το χώρο του hip-hop φέτος.
Το "Labor Days" δεν είναι ένα εύκολο album και ακόμα και για τον fan του hip-hop απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και πολλές ακροάσεις. Είναι πάντως πανέμορφα κατασκευασμένο, old-school hip-hop με έγχορδα, φωνητικά, ατμοσφαιρικά περάσματα, και μια διεθνή χροιά (με τους ασιάτικους ρυθμούς να δίνουν ένα ξεχωριστό χρώμα) και το κυριότερο: Έχει πράγματα να πει.
Η εικόνα του κόσμου που προβάλλει είναι ρεαλιστική, κατανοεί το πόσο σύνθετος είναι, τα προβλήματα, αλλά και τις ομορφιές. Δεν αναζητά συνθήματα, καμιά φορά κολλά και στις απαντήσεις. Δεν λείπει ο σαρκασμός, η καθημερινότητα παίζει βασικό ρόλο -δεν επιχειρεί να ξεφύγει. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το δίλημμα "work versus art" που θέτει, επίσης το πως ζούμε και πως θα θέλαμε να ζήσουμε, η χάρη του διαφορετικού, η αξία της ξεχωριστής προσωπικότητας. Τέλος καυτηριάζει εύστοχα το αμερικάνικο όνειρο, ενώ μέσα στην περιγραφή πραγματικών καταστάσεων και αληθινών προβληματισμών, δεν λείπουν οι αναφορές στη μυθολογία, αλλά και την κοσμολογία.
Χρειάζεται κανείς να μελετήσει προσεκτικά τι λέει και πως το λέει, στη μελέτη του καθημερινού αμερικανού που επιχειρεί: "I take my seat on top the Brooklyn Bridge with a Coke and a bag of chips to watch a thousand lemmings plummet just because the first one slipped [...] "We the American working population hate the fact that eight hours a day is wasted spent chasing a dream of someone that isn't us. And we may not hate our jobs, but we hate jobs in general that don't have to do with fighting our own causes". Να και ένα άλλο χαρακτηριστικό δείγμα γραφής: "Fumble out of bed and I stumble to the kitchen / pour myself a cup of ambition / yawnin' stretchin' my life is a messin' / if I ever make it home today God bless".
Το Labor Days χρησιμοποιεί samples σε συνδυασμό με πραγματικά όργανα, παράξενα synthies, percussion, γενικά μια παραγωγή ευφάνταστη, που είναι κοντά σ'αυτή του El-P. Και έχει την εξυπνάδα να "ρίχνει" τη μουσική όταν οι στίχοι το απαιτούν και να "ρίχνει" τους στίχους όταν η μουσική το απαιτεί. Με αντικομφορμιστική ματιά και ποιητική διάθεση -αν και μη accessible- το album αυτό ανήκει στην κορυφή του indie hip-hop.
