Μια δεκαετία κοντέψαμε να συμπληρώσουμε από το τελευταίο album των Breeders, το "Last Splash" του 1993 και το Title TK (slang των εφημερίδων για το "to come later") μας φέρνει ακόμα πίσω. Ήχοι από το ντεμπούτο "Pod" έχουν εισβάλλει στο στερεοφωνικό μας, σαν να μην πέρασε μια μέρα, τόσο που να φανταζόμαστε ότι το επόμενο album (σε 8-9 χρόνια;) θα ξυπνήσει τις Pixies αναμνήσεις τις εφηβείας μας.
Πέρα από την πλάκα, το Title TK πράγματι παρακάμπτει το Last Splash, εγκλωβισμένο με ευχαρίστηση στα εσωστρεφή indie pop γρανάζια της πρώτης δουλειάς. Lo-fi παραγωγή δια χειρός "αρχηγού" Steve Albini, κιθαριστικά μπαράζ, αλλαγές, stop-start ρυθμοί και όλα αυτά για τα οποία ένας "εναλλακτικός" των early 90s λυσσούσε.
Απορεί κανείς γιατί χρειάστηκαν τόσα χρόνια (άντε και με τη δουλειά των αδερφών Deal σε -μέτρια- side projects και το πρόβλημα της Kelley με τα ναρκωτικά), όχι μόνο για την ηχητική εμμονή (που δεν είναι στο κάτω κάτω και θέμα χρόνου), αλλά για την συνολική ποιότητα του υλικού.
Μαζί με το single "Off You", μια παράξενη επιλογή για το ραδιόφωνο, τα "Full on Idle" (άνετα χωρά στο pop radio), "Son of Three" (που ασπάζεται μια σχεδόν candy-pop άποψη) και το κορυφαίο closing track "Huffer", είναι στιγμές που δικαιούνται ίσης μεταχείρισης από τον μουσικόφιλο των 00s. Τα υπόλοιπα βέβαια δεν αποφεύγουν τη ρετσινιά του εν δυνάμει b-side, καθιστώντας το "Title TK" μια αξιοπρεπή, ευάκουστη, αλλά χωρίς αρκετό 'βάρος' δουλειά...
