Η πεμπτουσία ενός αξιοπρεπέστατου punk rock τραγουδιού είναι ένα καλό “Yeah!”. To νέο album των Σουηδών Millencolin ξεκινάει με ούτε ένα, ούτε δύο αλλά δέκα με εξαιρετικά και απόλυτα ξεσηκωτικά “Yeah!”, οπότε οι υποσχέσεις είναι από την αρχή πολλές. Και ακόμα περισσότερο, εάν αναλογιστείτε ότι το “Man Or Mouse”, το τραγούδι που ανοίγει το “Home From Home”, απ’όπου προέρχονται και τα προαναφερθέντα “Yeah!” γρήγορα εξελίσσεται σε ένα από τα πιο αγαπημένα και πολυακουσμένα tracks των τελευταίων μηνων του ταπεινού σας συντάκτη.
Οχτώ χρόνια ύστερα από το ντεμπούτο album τους, οι Millencolin εμφανίζονται να αναπτύσσουν την ανώριμη pop punk συνταγή που έρχεται από την California τα τελευταία χρόνια, τιμώντας βέβαια συχνά και τις πιο ώριμες παραδοσιακές μορφές punk rock, να’ναι καλά ο Ron Asheton, και τα αγαπητά μας Ραμόνια.
Έτσι λοιπόν έχουμε τα “Man Or Mouse” και “Montego” να ταιριάζουν απόλυτα σε ένα dj set ανάμεσα από κάποια tracks των συμπατριωτών τους The Hives και The (International) Noise Conspiracy, ενώ από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα έντεκα tracks του “Home From Home” όποιες συγγένειες θα πρέπει να αναζητηθούν στη δισκοθήκη της γενιάς του Sony Playstation, του Snow board, και της απολύτως απολιτίκ προσέγγισης του punk, τρέμουν τα κόκκαλα των Black Flag.
Μία δόση ska στο “Punk Rock Rebel” και μία απλοϊκή ακόμα post-September the 11th φιλοσοφική ανάλυση των πραγμάτων - όχι άλλο έλεος! - στο “Afghan” συμπληρώνουν ένα συμπαθητικό album, με λίγες εξαιρετικές στιγμές, αλλά και με αυτή την αντιπαθητική σχετικά, πολύ «κυριλέ» προσέγγιση του punk, της γενιάς του νέου κάκιστου MTV, όλα κάτω από την καθοδήγηση του μάστορα παραγωγού Lou Giordanο.
