O κάποτε “30 something” Les Carter - a.k.a. Fruitbat- είναι πλέον 40 something, και έχοντας αφήσει πίσω του τους παλιούς αγαπημένους μας Carter The Unstoppable Sex Machine, έχει στραφεί σε νέα μουσικά projects.
Έχοντας ονομάσει το νέο του group από το επώνυμο του αγαπημένου του ποδηλάτη, του Djamolidine Abdoujaparov από το Uzbekistan και με μία καλή παρέα φίλων μουσικών από το 1998 έως και σήμερα έχει κυκλοφορήσει αρκετά EPs και singles, μέχρι να φθάσει τον Μάιο του 2002 να επιστρέψει με το πρώτο full album ύστερα από την οριστική διάλυση των Carter USM.
Ηχογραφημένο και χρηματοδοτούμενο από τον ίδιο τον Les, το “Air Odeon Disco Pub” κυκλοφορεί από την δική του μικρή δισκογραφική εταιρία Spinach Records και ξεχειλίζει φιλική παρεϊστικη διάθεση, και αγάπη για την μουσική. Άλλωστε, το είχε ξεκαθαρίσει από τη εποχή που η πρώην μπάντα του μεσουρανούσε στην βρετανική σκηνή ότι το μόνο πράγμα που τον ενδιαφέρει είναι να περνάει καλά, και όταν σταμάτησε να περνάει καλά με τους Carter USM, ύστερα από κοινή απόφαση με τον έταιρο ηγέτη της μπάντας τον Jimbob, τους διέλυσαν, για να συνεχίσουν με μουσικά ή όχι projects που θα τους έκαναν να νιώθουν ωραία.
Σίγουρα λοιπόν, για να προχωράει στην κυκλοφορία ενός album, o Les Carter το διασκέδαζει με τους Abdoujaparov και αυτό φαίνεται σε κάθε ένα ξεχωριστά από τα 12 τραγούδια και τα σχεδόν 38 λεπτά που διαρκεί το “Air Odeon Disco Pub”. Αγνές punk pop συνθέσεις, sing-along μικροί ύμνοι για την παρέα στην τοπική του pub, άλλοτε αστείοι και άλλοτε προσωπικοί στίχοι, μικρές ιστορίες ενός φίλου.
Μία υπόθεση μιας μεγάλης παλιάς καλής παρέας που καλοδέχεται όσους και όσες αναγνωρίσουν την ειλικρίνεια, τις καλές της προθέσεις και την party διάθεσή της, και όσους και όσες ταυτόχρονα συγχωρέσουν τις όποιες ατέλειες και αδυναμίες του album, αν τo κρίνουν ισότιμα με άλλες κυκλοφορίες της εποχής.
