Τι γυρεύει ο Badly Drawn Boy στο soundtrack της νέας κομεντί του Hugh Grant είναι απορίας άξιον. Δεν είναι μόνο ότι οι κωμωδίες στις οποίες βλέπουμε τον τελευταίο ('Four Weddings', 'Notting Hill') δεν φημίζονται για το γούστο των (άρπα κόλα) soundtrack τους, είναι και ότι το εσωστρεφές και χαμηλών τόνων στυλ του τραγουδοποιού από το Manchester δεν μοιάζει εξαρχής να έχει και πολλά κοινά σημεία με το χολιγουντιανό κλίμα.
Well, ο κύριος Damien Gough κατόρθωσε, χωρίς πολλές απώλειες να ανταπεξέλθει και στις απαιτήσεις ενός τέτοιου -κατα παραγγελία- εγχειρήματος. Παρότι ο ίδιος δεν το θεωρεί ως follow-up στο 'The Hour Of Bewilderbeast', υποσχόμενος ότι θα επανέλθει αργότερα (μέσα στο χρόνο) με studio δουλειά, εδώ περιλαμβάνονται οκτώ πανέμορφα κανονικά κομμάτια υψηλής αισθητικής, αλλά και ορχηστρικά που μας δείχνουν μια άλλη πλευρά του αγαπημένου του βρετανικού Τύπου. Και πως να μην είναι, αφού αποτελεί ίσως τον πιο ολοκληρωμένο νέο βρετανό pop τραγουδοποιό και το About A Boy είναι ένα ακόμα διαμαντάκι που αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Το album αρχίζει με ένα piano-intro 20 δευτερολέπτων, με τίτλο 'Exit Stage Right' και ακολουθεί το 'A Peak You Reach' στο ύφος του 'The Hour Of Bewilderbeast'. Μέχρι το τέλος μας περιμένουν αρκετές πιασάρικες μελωδίες του συγκεκριμένου υφολογικού φάσματος, από αυτές που δεν θα βαρεθούμε ποτέ να ακούμε και δη από το στόμα του Badly Drawn Boy, ο οποίος κατορθώνει να τραγουδά ακόμα και κοινότυπους ερωτικούς στίχους με ξεχωριστό συναίσθημα.
Από το album που, παρά τις σύντομες ή μη ορχηστρικές παρεμβολές, κατορθώνει να λειτουργεί ως ενιαία αισθητική οντότητα, ξεχωρίζει η pop/folk του "Something to Talk About", το ευφορικό αλλά και ευγενικό single "Silent Sigh", το περιορισμένων αντιτύπων χριστουγεννιάτικο single, το Spectorικό "Donna & Blitzon", το καταπληκτικό ακουστικό "A Minor Incident"...
Με λίγα λόγια: Ομορφες αρμονίες, γλυκόπικρο συναίσθημα (κάτι μεταξύ ευφορικού και μελαγχολικού συναισθήματος -το καλύτερό μας, ε;), περισσότερα, πλέον, έγχορδα (για να βρισκόμαστε και στις απαιτήσεις της ταινίας) που όμως δεν αφαιρούν από τη απλότητα και την σαγήνη της μελωδικότητας που τον έκανε αγαπητό στους λάτρεις της lo-fi pop.
Με μία φράση: Υψηλός δείκτης συνθετικής ικανότητας. Αναμένουμε και το "κανονικό" album σε λίγους μήνες...
