Είναι πολύ δύσκολο να κατέβει ένας dj από τα decks ενός μεγάλου dance club, να καθίσει πάνω από τα keyboards του και να προσπαθήσει να βγάλει μουσική δική του έμπνευσης αποκλειστικά (εκτός βέβαια από τα απαιτούμενα samples). Έχει απλά συνηθίσει να είναι αυτός που θα πάρει ένα οποιοδήποτε track και στην κυριολεξία θα το μεταμορφώσει σε ένα άλλο, υβρίδιο του. Έχει απλά συνηθίσει να βλέπει το όνομα του στα credits κάθε δίσκου που επιλέγει να κάνει remix. Έτσι αυτό το επιχείρημα κάθε άλλο παρά εύκολο είναι. Μάλλον τολμηρό θα το έλεγα καλύτερα. Λίγοι είναι αυτοί που ικανοποίησαν με την προσπάθεια τους και 2 με 3 που έκαναν τους πάντες να τους βγάλουν το καπέλο και σε αυτό το τομέα.
Ένας από αυτούς είναι ο γερμανός, γεννημένος στο Αμβούργο, Timo Maas που αυτόματα με το Loud βρέθηκε στην 2η κατηγόρια dj, σε αυτούς που πέτυχαν και κάτι ως δημιουργοί dance μουσικής. Παλαιοτέρα εκτός από το να παίζει σε μεγάλα clubs της χώρας του και όχι μόνο, έκανε αρκετά remixes σε ονόματα όπως οι Placebo (στο “Special K”) και ήδη ετοιμάζει το επερχόμενο του remix στο “Breaking up the girl” των Garbage. Το Loud αποτελεί το ντεμπούτο του, κυκλοφόρησε στις αρχές του Μαρτίου και είναι ότι πιο φρέσκο βγήκε από την ταλαιπωρημένη dance σκηνή μέσα στο 2002. Εκεί που ο FatBoy Slim βγάζει την μια σούπα μετά την άλλη, έρχεται ο Timo Maas και κερδίζει την παράσταση. Με ένα cd που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο από τα αυτιά κάθε ατόμου που αυνανίζεται ηχητικά μόλις ακούσει ένα beat γύρω από το κεφάλι του.
Περιέχει 14 tracks που κυμαίνονται σε αρκετά υψηλά επίπεδα. Ήδη τo”Help me” έχει θέσει σοβαρή υποψηφιότητα για electro-dance τραγούδι της χρονιάς. Ένα track που πολύ θα ήθελαν οι Chemical Bros να είχα στο φετινό τους cd, με συμβολή στα φωνητικά από την Kelis. Το “Help Me” είναι σίγουρα εκείνο που θα διακρίνετε από το Lοud. Εκτός βέβαια από αυτό μπορείτε κατά καιρούς να αγαπήσετε και κάποια άλλα, αλλά το σίγουρο είναι ότι πάλι θα κολλήσετε το repeat στο track 1. Δεν είναι μόνο το “Help me” που προβάλει δυνατότερο από το σύνολο του Loud. Tο “Shifter” πραγματικά παίζει συνέχεια με την προσοχή των εκάστοτε γειτόνων σας ειδικά αν το ακούτε νυχτερινές ώρες (και λέω εκάστοτε γιατί αν φτάσει η κεφαλή του cd-player στο track 4 είναι σίγουρο ότι πρόκειται να σας σπάσουν τα νεύρα με την συνεχόμενες εξώσεις…).
Το “Old skool vibes” μπορούσε άνετα να μπει σε μια ιδανική συλλογή με τα songs που θα έπρεπε να ακούγονται συχνότερα από τα ηχεία όλων των σωστά υποψιασμένων clubs, αν η μουσική παιδεία αυτών που τα διευθύνουν δεν ήταν (πολλές φορές) τόσο χαμηλή. Τέλος, η μοναδική αρνητική στιγμή του Loud είναι το “That’s how I’ve been dancing” όχι όμως για την συνολική μουσική του βάση, αλλά για τα άσχημα φωνητικά του που φέρνουν στο νου ένα απλό house track της σειράς.
Ένα cd της ίδιας φυσιογνωμίας και αντάξιο του προπέρσινου “Production” από τον γάλλο Mirwais. Οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες (αν εξαιρέσουμε την Αγγλία που ήταν πάντα στο μουσικό προσκήνιο, και αποτελούσε ανέκαθεν ξεχωριστή μουσική σχολή) συνεχίζουν δυναμικά στο παιχνίδι της dance σκηνής. Ακούστε το, "loud" (ακριβώς όπως λέει ο τίτλος του) και μην αρκεστείτε μόνο σε αυτό... Χορέψτε με την μουσική του Maas, αξίζει σίγουρα...
