Η ζωή είναι γεμάτη από προοπτικές μας δηλώνει ο Jimmy Tamborello ή αλλιώς Dntel στον τρίτο δίσκο του. Βάζει όμως και ένα νοσοκομειακό στο εξώφυλλο προβληματίζοντας μας για αν τελικά είναι περισσότερο ειρωνικός παρά οπτιμιστικός ο τίτλος. Είναι άλλωστε και περίεργες οι εποχές που ζούμε...
Αυτό που δεν θα μας προβληματίσει και πολύ είναι η ποιότητα της μουσικής που εμπεριέχεται στα πενηνταπέντε λεπτά του Life is full of possibilities. Πενηνταπέντε λεπτά αργόσυρτου ambient, με μελαγχολική διάθεση, συνδυασμό ηλεκτρονικών και ακουστικών ήχων και προσθήκη φωνητικών από γνωστές προσωπικότητες της αμερικάνικης lo-fi σκηνής.
Έτσι συναντούμε τον Benjamin Gibbard των αγαπημένων Death Cab For Cutie στο κολλητικό The Dream of Evan and Chan, τον Chris Gunst των Beachwood Sparks στο εισαγωγικό Umbrella και προπαντός το δίδυμο Rachel Haden (That Dog) και Brian McMahan (Slint/The For Carnation) στο ελεγειακό Why I'm So Unhappy.
Άξια αναφορά είναι επίσης και η συμμετοχή της Mia Doi Todd στο Anywhere Anyone, την πιο μελαγχολική ίσως στιγμή του δίσκου, ειδικά στο σημείο που πνιγόμενη στο reverb επαναλαμβάνει "I love you... how can you love me... if you don't love yourself ....". Τέλος ο δίσκος κλείνει με το μελωδικό Last Songs το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται στο Endless Summer του Fennesz, αν ο τελευταίος δεν αρέσκονταν να περνάει κάθε ήχο από δεκάδες φίλτρα πριν τον βγάλει στην επιφάνεια.
Όσο και αν σε στιγμές ακούγεται ισοπεδωτικό ή τραβηγμένα καταθλιπτικό το Life Is Full of Possibilities δεν παύει να είναι μια εξαιρετική διασταύρωση της μελαγχολίας και αισθαντικότητας, σαν μια φανταστική συνάντηση Tim Buckley και Brian Eno. Όσοι από εσάς μάλιστα λατρέψατε δίσκους σαν το ντεμπούτο των Alpha καλό θα κάνετε να το προσέξετε ιδιαιτέρως.
