Σε συμπαραγωγή από τον T-Bone Burnett, το νέο album της Natalie Merchant αρχίζει από εκεί που τελείωνε το "Ophelia": Μεταμόρφωση από indie σε ώριμη folk περσόνα.
Οι μουσικές παραδόσεις του νότου είναι το κέντρο βάρους. Το "Motherland" είναι πνευματικά και ψυχικά βαθύ, συναισθηματικό και, ίσως, σοφιστικέ...
Τα ψήγματα Americana στους προηγούμενους δίσκους έρχονται μπροστά. Πινελιές από southern gothic και blues, συμπληρώνουν το υπνωτικό folk μοτίβο.
Το "This House is On Fire" που ανοίγει το album με ένα ...αραβικό vibe, το bluegrass πέρασμα στο ομώνυμο που ακολουθεί με τη συμμετοχή στο ακκορντεόν από τον Van Dyke Parks, το "Saint Judas" όπου βασιλεύει η πιο ροκ κιθάρα, το single "Just Can't Last" που θυμίζει παλαιότερες δόξες είναι μερικές από τις στιγμές που ξεχωρίζουν, αλλά τα περάσματα από πιο gospel-blues και R&B πεδία είναι εξίσου ενδιαφέροντα.
Γενικά όμως το κλίμα, παρά τις εκατέρωθεν μετατοπίσεις, είναι ενιαίο. Είναι folkie, moody, μελαγχολικό, χαμηλών φώτων...
Είκοσι χρόνια έχουν περάσει από το ντεμπούτο της με τους 10,000 Maniacs και το Motherland είναι ίσως η πιο βαθιά βουτιά της στην απέραντη θάλασσα της υπνωτικής μελαγχολίας. Βουτιά που είναι ικανή να την κάνει βαρετή σε άλλα ακροατήρια, αγαπητή σε άλλα.
Το γεγονός είναι, βέβαια, ότι και οι στίχοι της διαθέτουν αυτή την καταθλιπτική θεματολογία και την αίσθηση του μάταιου που αποπνέουν αυτές οι στιγμές. Κάτι που βοηθά τη μουσική να γίνει καθαρκτική και ξεκαθαρίζει ότι η νάρκη αυτή μόνο δημιουργική είναι...
