Britney Spears - Britney

Το να σπαταλήσει κανείς περισσότερο λόγο από εικόνα για την παρούσα φάση της Britney, θα ήταν άδικο για την ίδια... Ακόμα και σε ένα album που δείχνει κάποια διέξοδο από τον κόσμο μιας teen-pop πολύ χειρότερης αυτής των Backstreet Boys, προς ήχους τους οποίους για πρώτη φορά ίσως χαίρεται.

Και είναι αδικία, το μοναδικό μεγάλο γυναικείο pop είδωλο να τραγουδά τόσο αδύναμο υλικό, ακόμα και για τα πολύ χαμηλά πλέον standards της teen pop, στα δύο προηγούμενα album της τουλάχιστον.

Δεν είναι όμως η sexy στροφή της αυτή που της δίνει παραπάνω πόντους και μας αναγκάζει για πρώτη φορά να ασχοληθούμε σοβαρά μαζί της. Ακόμη κι αυτή πάει περίπατο σε πολλά από τα κομμάτια - teen σκουπίδια του νέου δίσκου, αλά 'Oops... ('Overprotected', 'Lonely', 'Cinderella') που θα πετούσαν στον κάλαθο των αχρήστων ακόμα και οι N Sync και οι Backstreet Boys.

Ούτε και το σκληρό υφάκι στη διασκευή - δολοφονία του 'I Love Rock 'N' Roll' που άνετα διεκδικεί τον τίτλο μιας εκ των χειρότερων διασκευών ever.

Είναι η μικρή, μα σημαντική συμμετοχή των The Neptunes που κατορθώνουν να βρουν το κουμπί της χαρίζοντας μας δύο από τα καλύτερα funky κομμάτια του 2001: Το πρώτο single "I'm a Slave 4 U" και το "Boys", με στίχους όπως "You're a sexy guy, I'm a nice girl/ Let's turn this dance floor into our own little nasty world!"

Tribal, funky, ερωτικά, την φέρνουν πιο κοντά στην Janet Jackson και προδίδουν για άλλη μια φορά την αγάπη των Neptunes για τη μουσική του Prince. Παραγωγή, σύνθεση, στίχοι, ακόμα και τίτλος (αυτό το ...4 U) που παραπέμπουν στον τελευταίο, σε ένα ήχο 100% 00s.

Πέρα από τα δύο προαναφερόμενα, συμπαθητική είναι και η πρώτη δική της συνθετική προσπάθεια στο αλα Kylie, disco 'Anticipating', με funky κιθαριστικούς ήχους από Nile Rodgers (Chic), αλλά και η μπαλλάντα της Dido 'I'm Not A Girl, Not Yet A Woman'.

Aπό κει και πέρα... το χάος, με κομμάτια που δεν χρήζουν καν σχολιασμού, από και για ανθρώπους άνω των 15 ετών...