Mετά την καταιγιστική περίοδο των "Ziggy Stardust", "Aladdin Sane" κτλ., o David Bowie δεν είχε άλλη επιλογή από το να κάτσει, να ηρεμήσει και ελαφρώς να λοξοδρομήσει προς πιο εσωστρεφείς φόρμες. Αρχικά εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο και άρχισε να ψάχνεται με τον σκαπανέα της ambient, Brian Eno. Αποτέλεσμα ήταν η κυκλοφορία δυο άκρως επιδραστικών albums ("Low" και "Heroes"), όχι μόνο για το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 70, αλλά για τη σύγχρονη μουσική γενικότερα...
Το All Saints συγκεντρώνει τα καλύτερα instrumentals των δύο αυτών albums με σκόρπια -επίσης instrumental- επιλεγμένα κομμάτια από την υπόλοιπη δισκογραφία του μέχρι σήμερα. Και το αποτέλεσμα, όχι μόνο δεν στερείται συνεκτικότητας, αλλά είναι απολαυστικό από την αρχή ως το τέλος του.
Το album αρχικά είχε συλλεχθεί από τον ίδιο τον David το 1993 ως ένα χριστουγεννιάτικο δώρο στους φίλους του. Το αρχικό 'δώρο', μάλιστα, ήταν ένα διπλό cd, αλλά πλέον μαζεύτηκε σε ένα, με νέο artwork, αλλά και ένα νέο κομμάτι, το 'Brilliant Adventure' από το τελευταίο του studio album, 'Hours'. Remastered πλεον και με τρία κομμάτια ('All Saints' 'Abdulmajid', 'Crystal Japan') μη διαθέσιμα σε κάποια άλλη κυκλοφορία μας δίνεται από την ΕΜΙ σε μια περίοδο που και ο ίδιος ακόμα έχει χαθεί στην προσπάθειά του να διατηρήσει το δικό του, νεωτεριστικό ρόλο.
Κομμάτια σαν το 'V-2 Schneider', το κορυφαίο instrumental από το Heroes, το 'Weeping Hall' εμπνευσμένο από τον Philip Glass, την 'κολλημένη', μινιμαλιστική, αλλά και υποβλητική τριάδα 'Sense of Doubt', 'Moss Garden' (ένα υπέροχο ambient ταξίδι σε τοπία της Ιαπωνίας), 'Neukoln' (μια περιοχή στο πρώην ανατολικό Βερολίνο, κατακλυσμένη από Τούρκους μετανάστες) από το album 'Heroes', το "Subterraneans' με το υπέροχο σαξόφωνο που προοριζόταν για το soundtrack του 'Man Who Fell To Earth', αλλά κατέληξε στο 'Low', το moody και ταξιδιάρικο 'Warszawa', αλλά και μια μεγάλη ορχηστρική έκδοση του 'Some Are' από το 'Low Symphony' του Philip Glass (το αυθεντικό υπήρχε ως bonus track στην επανέκδοση του 'Low' το 1991) αξίζει να υπάρχουν σε κάθε δισκοθήκη -και δη ambient...
Chill-out μουσική, ambient που ακούγεται σύγχρονη αν και χρονολογείται από το 1977, εύθραυστες ηλεκτρονικές ή ορχηστρικές συλλήψεις που καταπλήσσουν με τις λιτές ιδέες και το μινιμαλισμό τους. Μια κυκλοφορία ξεχωριστής αισθητικής αλλά και σημασίας.
