Σημείωση: Η κριτική γράφτηκε λίγο πριν τον πρόσφατο θάνατό της σε αεροπορικό δυστύχημα που μας συγκλόνισε όλους. Την δημοσιεύουμε, ομως, αυτούσια, χωρίς προσθήκες, αφαιρέσεις και συναισθηματικές υπερβολές.
Στο follow-up στο One in a Million του 1996 η Aaliyah εμφανίζεται sexy όσο ποτέ άλλοτε. Βρίσκεται πλέον στην ηλικία των 22 ετών (μας προκαλούσε από τα 15, όταν έκανε και το ντεμπούτο της), η διάθεση και χροιά της φωνής της μοιάζει περισσότερο κοντά στον εξωτικό αισθησιασμό και η παραγωγή δεν κάνει τίποτα άλλο από το να ενισχύει αυτό το περίεργο συναίσθημα.
Κάθε άλλο παρά γήινο μπορεί να χαρακτηριστεί το είδος του R&B που πλάθει στο ομώνυμό της album η Aaliyah και μου φαίνεται ότι πάλι πρέπει να ανατρέξουμε στη συνεισφορά του Timbaland (κατά κόσμον Tim Mosley), o oποίος επηρεάζει και τους υπόλοιπους συμμετέχοντες συνθέτες και παραγωγούς (Rapture, Static, Missy Elliott, Bud'da, J. Dub και Tank).
Από το εκπληκτικό "We Need a Resolution" με τις ανατολίτικες γεύσεις ως την industrial κιθάρα του ξεσηκωτικού "What If" διακρίνουμε από τη μία το sexy feel, από την άλλη μια σκοτεινή και moody αίσθηση που σε συνδυασμό με τα ξεχωριστά φωνητικά της Aaliyah ανεβάζουν τα κομμάτια πολύ πιο πάνω από τις προδιαγραφές τους.
Άριστη λοιπόν η παραγωγή, αλλά και ο χειρισμός των κομματιών από την ίδια, αν εξαιρέσουμε τις αποτυχημένες βουτιές σε πιο σκληρορόκ ή latin pop καταστάσεις. Στο σύνολό του το album, όμως, διαθέτει μια περίεργη, εξωτική R&B γοητεία που άφοβα το κατατάσσει στις καλύτερες κυκλοφορίες του είδους για τη χρονιά που διανύουμε.
